Zoals u heeft kunnen lezen, stonden we een tijdje geleden oog in oog met een mooie achtienender.
In het winterse bos was toen geen sneeuw meer te bekennen, maar inmiddels ligt er weer een pak en… gingen we op zoek naar het wild. Vooral het gedrag van de edelherten boeit ons bijzonder.
Als er zo’n zware jongen vanuit het beukenbos met een flinke vaart komt aangelopen, dat is een prachtig gezicht.
Fabel
Tjonge wat een kapstok, een oneven twintigender. Dat wil zeggen dat hij aan een kant een geweistang heeft met tien enden (punten) en aan de andere kant negen. Dat wil niet zeggen, zoals je vaak hoort, dat zo’n hert twintig jaar oud is, dat is een fabel. Ik kan er naast zitten, maar ik schat deze zware jongen op zo’n twaalf á dertien jaar. Wie daar meer over wil weten kan daar alles over lezen in het mooie boekje “Wildspeuren op de Veluwe”.
Op het open veld zagen we nog twee herten staan, een eenjarig hert met een wat oudere soortgenoot. De een heel statig met zijn prachtige koptooi, de ander nog wat onwennig met z’n kleine gaffelgeweitje.