Soms is iets niet wat het lijkt, vooral als nevelslierten over het veld zweven. De mist geeft bos en veld een ietwat mystieke sfeer.
Zo was het vanmiddag, toen we door het veld zwierven, ook. Fransien en ik kwamen uit het bos wandelen toen ze me voorzichtig in m’n arm kneep en fluisterde: “Kijk eens, een hinde met twee koppen”. En ja hoor, een eindje verderop zag ik haar staan, bijna niet te geloven, zo levensecht. “
Dat kan toch niet waar zijn?”, fluisterden we tegelijkertijd. Mede door de mist was het niet zo goed te zien, dus probeerden we wat dichterbij te komen.
Toen we even later allebei de lens op haar richtten, kwam de aap (kop) uit de mouw. Wat was er aan de hand? Direct achter de hinde stond een kalf van vorig jaar. We konden onze lachbui gelukkig inhouden en schoten wat mooie plaatjes van het stel. Toen we later thuis de foto’s nog eens bekeken, konden we beiden hartelijk om het grappige voorval lachen.
