Herinnering aan een mooie wandeling op het Planken Wambuis…
Soms zit ik zo maar even in mijn archief te snuffelen. Vaak kom ik dan opeens iets heel aardigs tegen, zoals een bedankbrief uit 1991. Ik deed in die tijd wandelingen voor de Stichting Natuurvoorlichting Veluwe, onder de bezielende leiding van, de helaas veel te jong overleden, Huub Schuitemaker(1958-1995).
Op zondagochtend 13 januari 1991 gingen we wandelen met “De Club van 40” uit Edam, op het Planken Wambuis bij Ede, het was aardig fris die morgen, maar tijdens de wandeling werden we vanzelf warm.
Boeiend en verhelderend
In hun brief bedankten zij ons voor de prachtige, best wel koude, wandeltocht in de vroege morgen op het Planken Wambuis bij Ede. Enkele regels uit de brief wil ik u niet onthouden:
“Dankzij uw beider uitleg over flora en fauna krijgt zo’n wandeltocht door de natuur een extra dimensie. Uw uitleg was boeiend en verhelderend en het zal er toe bijgedragen hebben dat velen met een andere kijk de natuur ervaren en voorzichtiger met het milieu zullen omspringen. Het zal ook zeker toe bijdragen dat vele van onze leden in de loop van dit jaar andermaal een bezoek zullen brengen aan het Veluwse natuurgebied”.
“Velen van onze leden bewaren nog prettige herinneringen aan de bewuste wandeling. In het bijzonder voor die leden, die dagelijks op kantoor zitten en derhalve nauwelijks in de gelegenheid zijn, de pracht en praal in de natuur te ontwaren. Velen hebben u dan ook benijd met zo’n – in onze ogen – eerlijk en ‘natuurlijk’ vak. Het is daarom maar goed dat een enkeling zich geroepen voelt om uw beroep uit te oefenen, anders zouden onze bossen aardig overbevolkt raken!”
Boeren leven op het land
Natuurlijk is zo’n tekst geweldig om te lezen, dat geeft de burger weer moed. Maar het allerleukste vond ik, dat een van de wandelaars, de cartoonist Frans Mensink, mij na afloop een tekening overhandigde. Zonder dat ik het wist had hij – naar aanleiding van een opmerking die ik gemaakt had – tijdens de wandeling een sneltekening gemaakt.
Bij de overhandiging zei hij: “Meneer Fraanje, wij als stadsmensen hebben deze morgen veel van u geleerd. Ik kan daar een boek over schrijven, maar dat ga ik niet doen. Nee, want tijdens de wandeling, waarbij natuurlijk de nodige stadse opmerkingen gemaakt werden over het platteland, zei u plotseling met een opgeheven vingertje en een verborgen glimlach op uw gezicht, het navolgende: “De boeren leven op het land, maar de koeien in de stad”. Vandaar dat ik het genoegen en de nodige zelfspot heb, om u deze tekening namens ons allen te mogen overhandigen!”
Herinneringen
De dag kon niet meer stuk, wat is er gelachen om de prent in kwestie. De tekening heeft jaren in het kantoor gehangen en is later in het archief beland. Toch zijn de herinneringen gebleven en denk ik – bij het weerzien met deze mooie karikatuur – weer terug aan die mooie tijd samen met Huub Schuitemaker uit Hoog Soeren.