Op een avond liep ik ergens in het buitengebied van Lunteren, toen er een jeep naast mij stopte.
Het raampje werd naar beneden gedraaid en daar kwam het lachende gezicht van de jachtopzichter tevoorschijn. “Hé, Louis, heb je iets verderop die reegeit niet zien staan? Ze heeft twee kalfjes, ik denk van zo’n anderhalve week oud”. Ik moest bekennen dat ik ze nog niet had gezien. Wel, dat ik de reegeit al een tijdje miste. “Rij maar effe mee, dan kun je misschien nog een foto maken”. Aangekomen bij het betreffende weiland zagen we, helemaal achterin tegen de bosrand, de geit en haar tweeling. Het was en prachtig gezicht, alleen te donker om er nog een mooie plaat van te kunnen maken. Maar… we hebben samen genoten van dit kraambezoekje.
“Ik ga morgenvroeg bijtijds, zo rond een uur of vijf, wel zitten posten. Dan zet ik mijn schuilhutje in de bosrand en dan moet het zeker lukken”, zei ik hem. Na nog over van alles en nog wat gekletst te hebben, reden we huiswaarts.
Drinken bij moeder – Foto: ©Louis Fraanje
Honkvast
De volgende morgen zat ik, in de ochtendschemer, in mijn schuilhutje te wachten. Reeën zijn erg honkvast, dus met een beetje geluk zou ik ze wel te zien krijgen. Zo genietend van de beginnende dag, compleet met het gezang van de vogels om mij heen, was wachten geen straf. Het duurde tot kwart voor zeven voor de reegeit uit de dekking kwam. Maar… waar waren nou de kalfjes? Nou, die lagen gewoon in het hoge gras en op de fiep(roep) van de moeder, kwamen ze aangesneld. Vrijwel direct doken ze bij de geit onder de uier en dronken of hun leven er van afhing.
Toen moeder het op een gegeven ogenblik vond dat ze genoeg gedronken hadden, duwde ze voorzichtig met haar achterpoten de kalfjes van zich af. Die stonden toen eventjes verdwaasd te kijken.
De tweeling – Foto: ©Louis Fraanje
Speelkwartier
Daarna was het speelkwartier. De tweeling daverde door het weiland. Ze renden van links naar rechts en maakten daarbij de gekste bokkesprongen. Een schitterend tafereel, mijn camera bleef maar klikken. Daar krijg je nooit genoeg van, dat jolige jonge grut in dat hoge gras. Nu maar hopen dat we straks, als de boer gaat maaien, de kalfjes veilig kunnen stellen. Maar we blijven ze letterlijk op de voet volgen, dus dat moet goed komen.
Speelkwartier – Foto: ©Louis Fraanje
