Vogelbescherming en SOVON hebben de patrijs tot vogel van het jaar 2013 uitgeroepen.
Dat is niet zomaar een leuke geste, maar een dringende noodzaak.
De patrijs staat alweer heel wat jaren op de Rode lijst; je ziet ze bijna niet meer.
Ik liep al een tijdje rond met de gedachte om er eens aandacht aan te besteden.
Telkens weer stelde ik het uit, om wat voor reden dan ook. Maar de vogel bleef in mijn gedachten rondzweven. Ik heb er dierbare herinneringen aan omdat hij vroeger veel voorkwam. Bij de boer, waar ik als jongetje hielp nestelde een paartje patrijzen in de houtwal.
De boer noemde het ‘veldkiepen’, omdat ze veel op de kippen leken en in het wild liepen. Maar ze namen ook gerust een ‘zandbad’ op het erf van de boerderij, och dat vonden we toen heel gewoon.
Schuwe vogel
Toen ik een aantal jaren geleden in het buitengebied weer opnieuw oog in oog stond met een ‘veldkiep’, kwamen die herinneringen weer boven. Wat was dat geweldig om ze te zien: twee kopjes die boven het gras uitstaken en direct weer verdwenen. Zeker tien minuten later kwamen ze pas weer te voorschijn. Ze zijn echt heel schuw.
Het meest spectaculaire vind ik hoe ze een weiland oversteken. Dat gaat in etappes, een paar meter rennen en dan weer ineen duiken, even wachten en dan weer enkele meters. Nooit wordt een open veld of weiland in een keer overgestoken; dan val je teveel op voor roofvogels.
Behoud van onze patrijs
Een paar dagen later ontdekte ik ze ’s morgens vroeg een eind verderop in een weiland, daar vond de paring plaats. Ik heb ze een tijdje gevolgd, maar heb helaas geen nest of jongen gevonden.
Gelukkig zetten allerlei instanties zich in voor deze prachtige vogel. Er worden speciale akkerranden met wilde bloemen aangelegd, waarmee niet alleen de patrijs een helpende hand geboden wordt, maar ook vele andere dieren. In sommige delen van het land helpen zelfs enthousiaste jagers mee om deze schitterende vogel te behouden.