Zaterdagmiddag stonden we onverwacht oog in oog met twee jonge vossen. Zwervend door een oud en geheel verlaten stuk bos, zagen Fransien en ik in de verte een oude houtstapel. Er lag iets bruins op; in eerste instantie dachten we dat het een verkleurde boomtak was. Tenslotte heeft de herfst haar intrede gedaan, dus zo gek leek dat ook weer niet. Maar… bewoog daar wat?
Heel voorzichtig slopen we dichterbij, en… dat kon toch niet waar zijn? Ja hoor daar lagen, in een uitgeholde boomstam, twee vossen, blijkbaar bezig aan een middagdutje. Op het eerste gezicht leken het jongen van dit voorjaar. Voorzichtig de camera in stelling gebracht en klik, nou klik? In het stille herfstbos klonk het als een ……..
Daar lagen ze naast elkaar op de houtstapel – Foto: ©Louis Fraanje
De vossen keken eerst recht voor zich uit, om daarna tegelijkertijd hun kopjes onze richting op te draaien. Wat niet alleen schitterend was om te zien, maar ook erg komisch.
Oog in oog met de vossen – Foto: ©Louis Fraanje
Verscholen tussen de struiken hebben we genoten van deze ontmoeting. Of de vossen er ook zo over dachten, valt te betwijfelen. Want na enig tijd besloten ze toch maar om te vertrekken en verderop in het bos en ander plekje te zoeken.
