Wie dan leeft, die dan zorgt – Deel 4

knopDeel_3
.

Fossiele brandstoffen zijn het hoofdprobleem

Nieuwe energie

Ook boeren zijn tegen schaliegas

Echt boeren-protest tegen schaliegas

Schaliegas is de nieuwe hype maar ook dat is fossiele brandstof.
De winning van schaliegas is omstreden. Gemeenten en burgers zijn bang voor enorme schade aan de bodem. Overal waar schaliegas in de bodem zit laaien protesten op.
Uit een onderzoek, uitgevoerd in opdracht van minister Henk Kamp van Economische zaken, blijkt dat de winning geen risico’s oplevert. Maar is dit wel voldoende getoetst en krijgen we geen aardbevingen of aardverzakkingen en giftig oppervlaktewater net als in de Verenigde Staten?   Als het kabinet instemt met de winning van schaliegas wordt er begonnen met boren op drie proeflocaties: Boxtel, Haaren en in de Noordoostpolder.

De reactor in Tsjernobyl na het ongeluk

De reactor in Tsjernobyl na het ongeluk

Energiebesparing biedt geen blijvende oplossing door de bevolkingsgroei in de toekomst.  We moeten het probleem van de stijgende energiebehoefte oplossen!   Beperking van de CO2 uitstoot kan ons weer met beide voeten op onze kostbare grond zetten en zo blijft er weer wat meer energie over voor de volgende generaties.   Bovendien is er zo meer tijd voor het zoeken naar een nieuwe energiebronnen.  Maar er is haast geboden.  Kernenergie kent problemen zoals radioactief afval.  Dat weten uit het verleden. De gevolgen van een ongeluk met kernenergie kunnen we zien in Fukushima maar ook nog steeds in Tsjernobyl. En dat laatste ongeluk vond meer dan 25 jaar geleden plaats.

.
De huidige kernreactoren werken met kernsplitsing.    De praktijk heeft bewezen dat dat een gevaarlijk proces is dat tot onbeheersbare ongelukken kan leiden.    Het omgekeerde proces – kernfusie- kan de oplossing zijn maar we beheersen kernfusie nog volstrekt onvoldoende.        Bij kernfusie smelten lichte kernen samen tot zwaardere.   Daarbij komt enorm veel energie vrij.  Onze zon en de andere sterren werken op deze manier.
Sinds de wetenschap rond 1920 begreep hoe het kan dat de zon zoveel energie uitstraalt is het een wens geweest om die energiebron op aarde na te bouwen.   In de beginfase van het fusieonderzoek dacht men dat een werkende fusiereactor er binnen 20 jaar kon zijn maar die gedachte was veel te optimistisch.  Het leren beheersen van fusie-energie blijkt een lastige zaak.  Ook weten we nog steeds niet hoe voorkomen kan worden dat de wanden van een fusiereactor smelten door de enorme hitte die bij het proces vrijkomt.   De eerste commerciële fusiereactor kan -op z’n vroegst- pas halverwege deze eeuw gebouwd worden en zal een belangrijk antwoord zijn op de vervuilende, oprakende, fossiele brandstoffen.

Zonnepark (foto: Activ Solar)

Zonnepark (foto: Activ Solar)

Grootschalige toepassing van windenergie stuit steeds op praktische en politieke bezwaren. Iedereen lijkt voor  windenergie te zijn totdat het windmolenpark vanuit huis zichtbaar is. En in Nederland is geen plek te vinden die niet vanuit iemands huis zichtbaar is.

Zonnepanelen echter worden steeds beter en goedkoper. Ze zijn in 10 jaar terugverdiend terwijl de levensduur 25 tot 30 jaar is.  Ameland krijgt ruim 2,6 miljoen euro subsidie van het Waddenfonds om het grootste zonnepark van Nederland te bouwen.  Het zonnepark van circa 10 hectare zal aan de westkant van het vliegveld in Ballum worden gebouwd en jaarlijks 6 megawatt kunnen opwekken. 20 procent van wat het eiland nodig heeft.
Door duinen en struiken aan te leggen worden de zonnepanelen aan het zicht onttrokken.  Daarnaast wordt 7 ton uitgetrokken voor een project met methaanbrandstoffen.  Bij de gemeente en lokale ondernemers worden 45 units met zogeheten methaanbrandstofcellen -met elk een vermogen van 1,5 kWh- geplaatst.  Methaanbrandstofcellen zetten aardgas om in elektriciteit.  Deze en een aantal andere energieprojecten, zoals het toevoegen van waterstof aan aardgas en het plaatsen van milieuvriendelijke HRe-ketels, moeten er uiteindelijk voor zorgen dat Ameland in 2020 geheel in zijn eigen energiebehoefte voorziet.  Goed zo Ameland!  Nu wij nog.
De helft van de Nederlanders koopt nu al liever een huis met zonnepanelen dan een huis zonder panelen. Één op de drie wil daar best meer voor betalen.   Gemiddeld 4000 euro.   Als het geld oplevert zijn we er als de kippen bij. Schoner en goedkoper; wat willen we nog meer?  Als we daar nù stevig op inzetten winnen we ook nog eens tijd voor onderzoek. Objectief onderzoek zonder lobby’s van welke industrie dan ook.

Consuminderen

De Nederlandse ir.Lievense de bedenker van het energie-eiland

De Nederlandse ir L.W.Lievense
de bedenker van het energie-eiland

Nu is het een kwestie van doen.  Geen korte termijn politiek meer, maar voor de lange termijn gaan. Honderdduizend vierkante meter aan daken levert met zonnecellen genoeg stroom voor vierduizend huishoudens.

Aardwarmte, koudeopslag, we kunnen het allemaal.  Begin met het energie eiland in de Noordzee.  Daar ben ik zeker optimistisch over.   We hebben de kennis en de techniek.    Het kost nu wat extra maar op lange termijn halen we het er uit.   In 2009 was er al een rapport waaruit bleek dat zo’n eiland waar wind-energie wordt opgeslagen en water-energie wordt opgewekt meer dan rendabel is. Het levert ook nog eens heel veel werk op.  Maar de regering blies de ontwikkeling af in verband met de investeringen die er voor nodig waren. Eigenlijk heeft Nederland behoefte aan een Ministerie van Wetenschaps- en Milieubeleid.

Nederland loopt internationaal gezien achter bij de vergroening van de economie.  De Deense export bestaat voor 10% uit groene producten en kennis in groene economie.  Waar landen als Denemarken en Duitsland grote stappen zetten bij de overgang naar een groene economie presteert Nederland ver onder de maat.  Over tien jaar moeten we wereldwijd makkelijk  meer energie uit zonnecellen kunnen halen dan uit fossiele brandstoffen. Tot het zover is moeten we pas op de plaats maken en consuminderen.  We zijn de weg kwijt.  Waarom moeten onze sperziebonen uit Egypte komen terwijl er om de hoek ook nog eens veel betere zijn?

Oceanen en bossen nemen nu nog de helft van de wereldwijde CO2 uitstoot op. Maar het is onwaarschijnlijk dat ze dat de komende eeuw in dezelfde mate kunnen blijven doen. Oudere bossen nemen slechter en minder op.
We zijn met ruim zeven miljard mensen op aarde. Samen kunnen we heel goed het tempo van de klimaatverandering beïnvloeden.   Het begint bij ons zelf.   Als we maar willen.   Bovendien ontstaat er een nieuwe groene economie die geld genereert om de problemen aan te pakken.   Nu investeren en vaart maken met onderzoeken om de problemen snel op te lossen.   Daadkracht en visie!

Wat nou VN rapport! Wie dan leeft, die dan zorgt toch?

Door: Gerrit van Dijk/JGSknopDeel_5

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/12/13/wie-dan-leeft-die-dan-zorgt-deel-4/