In onze nieuwsbrief van december schreef ik dat in de Veluwse bossen momenteel op veel plaatsen het geluid weerklinkt van de motorzaag. Bomen die kaprijp zijn gaan letterlijk en figuurlijk voor de bijl. Het hout kan daarna voor allerlei doeleinden gebruikt worden. Als een beheerder dat goed aanpakt – er op een verantwoorde manier gebruik van maakt – is daar helemaal niets mis mee.
Over het FSC-keurmerk is veel te doen, daarover zouden we veel kunnen zeggen, maar dan verzanden we in ellenlange discussies. Het allerbelangrijkste, en dat wordt in deze discussie vaak vergeten, is ons eigen bos, hier in onze achtertuin! Mede daarom zou de discussie over het bos moeten gaan en niet om een betere positie met een certificaat (FSC) te claimen. Hout moet als maatschappelijk goed op de agenda komen!
Houtstapel langs het bospad – Foto: ©Louis Fraanje
Levensgevaarlijk
Vlak na de houtoogst staan er op diverse plekken in het bos grote houtstapels klaar om opgeladen te worden door vrachtwagens. Op dit moment zie je ze overal. Zo’n hoge stapel hout heeft een grote aantrekkingskracht op kinderen die er bovenop klimmen. Dat zoiets levensgevaarlijk is hebben ze vaak zelf niet door. Maar ook de ouders lijken er totaal geen benul van te hebben. Zo’n houtstapel kan door het geklauter in beweging komen, dat gaat razendsnel.
U raadt het al, een kind raakt dan verpletterd onder de stammen. Hoewel de boswachter, zoveel mogelijk, met grote stickers en pamfletten de mensen probeert te waarschuwen, zie je toch regelmatig kinderen op de houtstapels. Niet doordrongen van het gevaar.
U bent gewaarschuwd – Foto: ©Louis Fraanje
Brood en zwijn
Natuurfotograaf Gerrit Rekers uit Vierhouten maakte een aantal jaren geleden iets bijzonders mee. Samen met een vriend was hij, niet ver verwijdert van een grote houtstapel, zwijnen aan het fotograferen.
Op een gegeven moment kwam er een auto aanrijden met daarin twee echtparen. Toen ze de zwijntjes zagen parkeerden ze de auto . Eén van de zwijntjes had toen al een paar keer met de voorpoten op de houtstapel gestaan, maar verder was het niet gekomen.
Het zwijntje neemt een eerste aanloop – Foto: ©Gerrit Rekers
Brood en uitzicht
De dames begonnen massaal brood te strooien; het kwam zelfs op de houtstapel. Het zwijntje klom een stukje omhoog om het brood op te eten.
Toen rees de vraag of het dier nog hoger zou kunnen. En ja hoor, daar vlogen de boterhammen de lucht in, boven op de houtstapel. Het nieuwsgierige zwijntje, zich niet bewust van enig gevaar, klom naar boven om daar van het brood en het uitzicht te genieten. Een komisch gezicht om zo’n zwijn bovenop de houtstapel te zien staan, maar niet voor herhaling vatbaar. Dat vonden de beide fotografen achteraf ook !
Hij heeft het toch gered – Foto: ©Gerrit Rekers
