Natte natuur
Niet zo heel ver bij ons vandaan, in het buitengebied, ligt een prachtig stukje natte natuur.
Kleinschalig, maar wel heel mooi: weilanden afgewisseld met houtwallen en hier en daar wat rietkragen. Daar dwars door heen kronkelt een beekje. In een rietkraag staat een watermolentje om het overtollige water weg te pompen.
Een reebok
Aan het einde van een klein landweggetje installeer ik mij in de schuilhut. De vorige keer dat ik hier was liepen hier een flink aantal reeën rond, maar nu is het erg rustig. Op een boomtak, bij een rietkraag, zitten en paar fazanten- hanen. Wanneer ik mijn telelens hun richting opdraai en nog eens goed kijk zie ik, verscholen tussen de rietstengels, een reebok staan. Hij wil blijkbaar naar buiten, maar twijfelt nog wat.
Gevecht
Als even later nog een derde fazant aan wil schuiven op de boomtak, breekt er een gevecht los. En… ik kan u vertellen dat zoiets niet voorzichtig gaat. Het is een geklap en gepik van jewelste. Wat een kabaal. Dat is voor de reebok de bekende ‘druppel’, hij maakt rechtsomkeert het riet in. Jammer, maar het is niet anders, wie weet komt hij nog terug?
Stapje voor stapje
Wachten maar, geduld is in deze een ‘schone’ zaak, als je dat niet hebt dan kun je beter thuis blijven. Inmiddels zijn de fazanten verdwenen en geniet ik van de rust en de stilte die hier gelukkig nog heersen. Het duurt zeker nog ruim anderhalf uur voordat er weer wat beweging tussen het riet waarneembaar is. Heel voorzichtig zie ik het kopje van de reebok tussen de rietstengels door gluren. Stapje voor stapje treed hij naar voren, uiterst waakzaam kijkt hij in het rond.
Late middagzon
Als hij dan even later buiten de rietkraag in het weiland staat, steekt hij z’n tong naar mij uit. Met andere woorden: “Ha, ha, daar heb ik je toch even op de proef gesteld, maatje”. Er is niet zo heel veel licht meer, maar de camera doet zijn werk. Gelukkig komt de zon nog even tussen het wolkendek vandaan. Even later staat de reebok schitterend te poseren in de late middagzon.
Schitterend kleurenspel
Aan de horizon zien we donkere wolken de zon omarmen. Spoedig zal de schemering invallen. Genietend van dit schitterende kleurenspel komen de regels van het prachtige lied:”Du hast mein Herz beruhrt” van de Duitse zangeres Helene Fischer, in mijn gedachten. Ik kan niets anders dan mij volledig aansluiten bij deze mooie woorden.
********************************************************************************************************************************************