In hun grijs/bruine wintervacht vallen de reeën bijna niet op in het buntgras. Dat merkten we op een middag, toen we een reegeit ontdekten met een jong van vorig jaar. Op hun gemak liepen ze samen te grazen in het open veld.
toen we een reegeit ontdekten met een jong van vorig jaar
De twee gingen helemaal op in hun omgeving maar doordat er hier en daar wat kleine dennen stonden, kwamen ze af en toe beter in beeld. Toen het kalf met zijn kop naar beneden stond, ontdekten we twee knopjes op de kop. Kenners spreken dan van een knopbok, een mannelijk kalf met z’n eerste geweitje.
Toen het kalf met zijn kop naar beneden stond
De knopjes zaten nog volop in de bast. Hij zal die basthuid er pas in maart / april afvegen. Nu is dat allemaal nog te gevoelig en is hij er voorzichtig mee zijn.
Toen het bokje even later onze richting uitkeek, van tussen de jonge dennetjes, was dat een schitterend gezicht.
Toen het bokje even later onze richting uitkeek
De knopjes op zijn kop zijn duidelijk zichtbaar op het filmpje, dat Fransien maakte. Aan het einde van dat filmpje maak ik wat geluiden en zie je heel mooi de spiegel (witte haren) op de achterkant van de reegeit. Het jong is zich blijkbaar van geen kwaad bewust of hij denkt: “die kerel is niet wijzer!”
