Een aantal dagen geleden waren we – samen met enkele vrienden – heerlijk aan het fietsen. Vanaf strand Horst zijn we met de boot over het Veluwemeer naar het mooie vissersstadje Elburg gevaren. We waren nog maar net van de boot af, of ik zag langs de kant van de weg enkele kleurrijke vogels, die tussen en op de speerdistels aan het snoepen waren van de zaadjes. Op een gegeven ogenblik kreeg ik er twee heel mooi voor de lens. Of het ook daadwerkelijk een paartje is, dat durf ik niet te beweren, daarvoor waren ze te beweeglijk. Het mannetje en vrouwtje zijn wat het uiterlijk betreft, vrijwel identiek.
Het bleken ‘putters’(Carduelis carduelis), of zoals wij hem noemen de ‘distelvink’, die naam heeft hij gekregen, omdat ze graag op distels zitten. De naam ‘putter’ heeft de vogel gekregen, doordat hij vroeger vaak in kooien werd gehouden, waarin de vogel zelf een vingerhoed met water omhoog moest trekken (putten) om te kunnen drinken.
De putter is door zijn bont gekleurde kop van zowel het mannetje als het vrouwtje een onmiskenbare vogel die met geen enkele andere vogel te verwarren is. Ook de zang van de putter is duidelijk herkenbaar en bestaat uit een snelle opeenvolging van korte, gevarieerde tonen. De putter laat de zang vooral in de vlucht te horen.
De putter is voornamelijk een zaadeter, maar ook bessen en insecten behoren tot zijn voedsel. De snavel van de putter is lang voor een vinkachtige, zodat de vogel makkelijk bij de zaden van distels en klissen kan komen, hierbij hangt de putter vaak ondersteboven.
Ondanks dat deze vogel vrij algemeen is in ons land, vonden wij het de moeite waard om de lezers van De Veluwenaar te laten meegenieten van onze ontmoeting met de distelvink op de distels.
Bron: Wikipedia