Hert ‘Hubertus’ een levende legende!
De vaste bezoekers van de Veluwenaar, zullen zich vast nog wel het grappige en bijzondere verhaaltje herinneren: “Hert speelt verstoppertje” dat wij op 13 februari 2013 schreven! De gaffelspitser die zich achter de jeep van jachtopzichter Hans Koning in het Park de Hoge Veluwe verschuilde. Wij vonden dat toen erg grappig, niet vermoedende, dat hetzelfde hert inmiddels een ‘levende legende’ is geworden.
Hubertus speelt verstoppertje – Foto: ©Louis Fraanje
Op een mooie avond in juni van datzelfde jaar zagen we op een wildweide een hert in bastgewei staan. Het schitterende hert, had een gewei opgezet van totaal veertien enden. Terwijl wij de camera’s in stelling brachten, ging het hert ongestoord verder met grazen. Het klikken van de camera’s maakten totaal geen indruk op hem. Dit was ons nog nooit overkomen met een hert, meestal als ze je in de gaten kregen, gingen ze er onmiddellijk vandoor.
Op een geven moment zeg ik tegen Fransien: “Nou wil ik het zeker weten!” Voorzichtig liep ik vanuit de bosrand de wildweide op en tot mijn grote verbazing ging het hert er niet vandoor. Het liet zich tot op zo’n meter of vijf benaderen. Dat was op zich al heel bijzonder en Fransien maakte daar een foto van. Daar sta je dan, oog in oog met een wild dier, zoiets geeft je wel een heel apart gevoel!
Tot mijn verbazing ging hij er niet vandoor. – Foto: ©Fransien Fraanje
Onze oren niet geloven
Tijdens het fotograferen kwam jachtopzichter Hans Koning aanrijden, en met een brede grijns op z’n gezicht kwam hij erbij staan. “Zo, en wie denken jullie dat daar op de wildweide staat?” was zijn vraag aan ons. “Ja, luister eens Hans, we zijn geen kenners, hoe moeten wij dat nou weten?”, was ons antwoord. “Om kort te gaan, ik zal jullie uit de droom helpen, het hert op de wei, is de gaffelspitser van februari!”, kwam het antwoord van een lachende jachtopzichter . We konden onze ogen en oren niet geloven. De spitser van vorig jaar, die nu als veertien-ender daar op de wildweide stond, onvoorstelbaar maar waar.
In februari van dit jaar 2014 zagen wij hem weer tijdens het voeren op dezelfde wildakker van het jaar ervoor. De jeep van de jachtopzichter stond niet ver van dezelfde plek, en… wie stond er bij te kijken? Het hert “Hubertus”, het leek wel of de geschiedenis zich herhaalde. Dat het hert wel erg vrijpostig zou worden, kunt u in het navolgende lezen.
En… wie stond er te kijken? Hubertus! – Foto: ©Louis Fraanje
Dat de jachtopzichter voor ‘Hubertus’ geen vreemde was, kon je wel zien toen deze ging voeren. Het hert liep hem gewoon achterna tijdens zijn bezigheden. Een komische situatie, die je echt lachstuipen bezorgde.
De andere herten vonden hem blijkbaar een ‘buitenstaander’, want het leek af en toe wel of ze ‘Hubertus’ meden. Volgens ons is hij nooit echt opgenomen in het roedel herten.
Dat wij daarin gelijk kregen, bleek veel later toen ‘Hubertus’, ineens spoorloos verdwenen was.
Het hert liep de jachtopzichter gewoon achterna – Foto: ©Louis Fraanje
Zo verliepen er weken, zelfs maanden dat we hem niet meer zagen. Op een dag ontdekte Fransien hem in een heel ander gedeelte van de wildbaan. Verscholen tussen de struiken, lag hij op een heuveltje rustig te herkauwen. Het gewei was al weer aardig opgezet, een raar gezicht is dat ieder jaar als de herten een nieuw gewei gaan opzetten. We waren zeer benieuwd, hoe groot het gewei deze keer zou worden.
Lag hij op een heuveltje. – Foto: ©Fransien Fraanje
Ik reed op een mooie zonnige zondagmorgen in mei op de Kronkelweg, zoals bijna iedere week als ik naar Hoenderloo rijd om een excursie te leiden. Halverwege stond een auto midden op de weg. De chauffeur, bleek mijn dierenarts Gert Jagtenberg uit Lunteren te zijn.Die was deze morgen helemaal super-gelukkig, toen ‘Hubertus’ recht voor zijn auto de weg overstak.
We vertelden ‘honderd uit’ over het bijzondere hert en dat we hem inmiddels al drie jaar volgden. Een heel enkele keer gebeurd zoiets en dan praat ook iedereen er over.
Dat zijn nou de bijzondere ‘natuurmomenten!
Stak ‘Hubertus’ plotseling voor de auto van dierenarts Jagtenberg de weg over – Foto: ©Louis Fraanje
Onlangs stond hij op een avond in het bos, niet zo heel ver verwijderd van het jachtslot “Sint Hubertus”. Toepasselijker kon het niet, en toen we hem goed in de lens hadden, overtrof hij onze verwachtingen met stip! ‘Hubertus’ was van veertien-ender gelijk maar doorgeschoven naar… een achttien-ender. Negen enden aan de rechterstang en acht aan de linker, zo’n hert wordt dan door kenners een oneven achttien-ender genoemd. Onze vrienden Florus en Jannie van den Berg uit Harskamp, die het hert ook al jaren volgen, waren echt bijzonder in hun sas. “Een echt toekomsthert, dat belooft nog wat de komende jaren!” aldus Florus. “We kijken al weer uit naar de bronsttijd”.
Een driejarige ‘Hubertus’, een schitterende geweidrager met achttien enden! – Foto: ©Louis Fraanje
Dat wij het bijzondere hert ‘Hubertus’ zullen blijven volgen, moge duidelijk zijn. Het inmiddels beroemde hert is gelukkig wel wat schuwer geworden en we raden een ieder aan om op gepaste afstand te blijven. Het blijft tenslotte een wild dier dat onberekenbaar is!
Wij hopen nu maar, dat de bezoekers van de Hoge Veluwe, het dier met respect en de nodige afstand zullen benaderen. Het zou ontzettend jammer zijn, als ‘Hubertus’ omwille van het soms negatieve gedrag van een enkeling, het ‘loodje’ zou moeten leggen!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 2
