Wildschut Ton Heekelaar
Krampverschijnselen
In tegenstelling tot onze vaste veronderstelling gebeurde er tussen de middag helemaal niets. Onwillekeurig bekruipt dan het gevoel: Zal de zaak dan toch kapot zijn! Om de moed er in te houden motiveren wij ons met de gedachte: Dan komen de “Heren” wellicht tegen de avond tijdens etenstijd! Na enige uren in een onnatuurlijke houding te hebben gelegen slaat een sluipend probleem genadeloos toe. Namelijk lichte krampverschijnselen en stijfheid in de ledematen zijn een onoverkomelijk probleem. Men kan natuurlijk niet in zo’n situatie even gaan lopen joggen of gymnastiekoefeningen doen om de ledematen soepel te houden. Dus plat blijven liggen!
Ook enige protesten van de hongerklop beginnen geleidelijk de kop op te steken. In fluister-overleg met mijn collega geef ik in overweging om degeen die dichtbij woont enkele lunchpakketten en een thermofles warme koffie te laten halen?
Twee bromfietsen
Plotseling omstreeks drie uur, breken wij ons fluistergesprek over aanvulling van de inwendige mens af en stoten elkaar aan. Vervolgens attenderen wij elkaar, met de vinger aan het oor, als een gebaar van attentie! Wij hoorden duidelijk het geluid van afremmende bromfietsen op de Deelenseweg. Wij zagen enige ogenblikken daarna dat twee bromfietsen achter elkaar het bospad van “Deelerhei” bij ons kwamen inrijden. Gelijktijdig behoorden krampverschijnselen en de hongerklop tot de verleden tijd.
Damhinde uit het Deelerwoud uitsnede
Verborgen damherten
De beide bestuurders parkeerden hun bromfietsen vlak bij ons (postploeg 2) tussen een groepje berkenbomen. Vervolgens zagen wij dat de beide mannen in één rechte- ononderbroken lijn in de richting liepen van de verborgen damherten. Intussen keken de mannen schichtig om zich heen en waren alert op eventuele onraad! Bij de verborgen damherten hielden zij halt, speurden enige ogenblikken in het rond en zagen wij dat één van de mannen onder zijn kleding één plastic- en één jute zak te voorschijn haalde. Vervolgens, toen men kennelijk de kust veilig waande, zagen wij dat de mannen resoluut de dennentakken van de damherten af trokken. Toen de mannen bezig waren om de damherten in de zakken te bergen, kwamen als afgesproken, beide postploegen gelijktijdig in actie.
Halt politie
Bij herhaling werd luid en duidelijke gesommeerd: “Halt Politie” – “Staan Blijven”. Tijdens deze heisa slipte: ”Bertus” de politiehond en trok als een speer op de man die de jute zak wijd geopend vasthield. Kennelijk dacht de hond uitsluitend aan de oefening “boef stellen” . De hond wilde heel graag zijn baas laten zien wat hij sinds jaar en dag op het politiehonden-oefenterrein had geleerd. Toen de man met de jute zak het vervaarlijke zwarte monster met grote sprongen op zich af zag komen, stond de man stokstijf en liet de jutezak vallen. Hierdoor was: “Bertus” vermoedelijk van slag en hapte mis. Direct was onze collega/hondengeleider ter plaatse om zijn hond weer aan te lijnen en netjes onder appél te houden.
Als een haas vandoor
De andere persoon wachtte verdere ontwikkelingen niet af en ging er als een haas vandoor. Direct werd hij door ons (postploeg 2) op de hielen gezeten. Hierbij was mijn collega in de veronderstelling dat de voor ons uit rennende man zich met enig voorwerp in zijn hand -gelijkend op een vuurwapen- in onze richting dreigde.
Direct trok mijn collega vanwege veilheidsredenen zijn dienstpistool en loste een waarschuwingsschot in de lucht. Hierop bleef de man stokstijf staan.
Tot slot…
De beide mannen zijn door ons aangehouden en overgebracht naar het politiebureau te Ede. De “Heren” bleken afkomstig uit een bekende Arnhemse stropersfamilie. Op het politiebureau werd onder toezicht van politie employés de plastic zak geopend.
Enkelloops inklapbaarjachtgeweer voor brennekers+lopers
Wij zagen een nagenoeg nieuw enkelloops hagelgeweer, merk Baikal, kaliber 16 en vier bijbehorende Legia Star patronen(lopers/dubbele nullen). Na confrontatie met de jachtwapens, munitie en wild, verklaarde een van de Heren: “Ik ben alleen de afgelopen nacht wezen stropen in de afgerasterde wildbaan van het Deelerwoud. Toen ik over het raster van het Deelerwoud ben geklommen gelukte het mij op een nabij gelegen voerplaats voor grofwild, uit een groepje van drie damherten, een hinde en een kalf te schieten. Ik vertrouwde de zaak niet en heb nabij de Deelenseweg mijn jachtgeweer met enkele patronen in plastic verpakt en onder een laag dennennaalden verborgen.
Hagel patronen, fijn, lopers en-of brennekers
Ook de beide damherten heb ik verborgen en met dennentakken afgedekt. Ik heb mijn achterneef vanmiddag omstreeks twee uur gevraagd om samen met onze bromfietsen een eindje te gaan toeren, alsmede om gelijk iets op te halen. Daar ging hij mee akkoord. Ik verklaar nadrukkelijk dat mijn achterneef met mijn stroperij activiteiten van afgelopen nacht niets van doen heeft. Op de Hoge Veluwe ben ik afgelopen nacht in het geheel niet geweest. Het is niet uitgesloten dat toevallig collega stropers daar actief zijn geweest! Het getoonde jachtgeweer met patronen is mijn eigendom en heb deze ongeveer een jaar geleden in België gekocht. Ik beken dat ik al eerder met justitie in aanraking ben geweest in verband met wildstroperij. Overigens heb ik verder niets te verklaren”.
Moraal
De moraal van dit lange epistel is gelegen in het feit dat goed teamwork tot succes kan leiden in de strijd tegen wildstroperij. Dat wij als gepensioneerde jachtopzichters terugkijkend op onze toenmalige werkzaamheden ook wel eens gruwelijk mis hebben gekleund zal men niet verbazen. Daar lopen wij ook niet voor weg. Dat is nu eenmaal inherent aan deze gespecialiseerde werkzaamheden.
Ter afsluiting: Moge het hiervoor genoemde teamwork hebben bijgedragen dat thans, hopelijk tot in lengte van jaren, ons gelukkig mogen prijzen met een mooie- en gezonde grofwildpopulaties op de Veluwe.
Copyright foto’s Ton Heekelaar – Slot
Voor de goede orde:
De stroperijartikelen heb ik een paar jaar geleden gefotografeerd in het stroperijmuseum/verzameling van jachtopzichter Cees van Geel. Hij schreef een boek over zijn leven als jachtopzichter (zie onder).
—————————————————————————————————————————————————————
Boek ‘Jachttoezicht en stroperijbestrijding’
Is een handzaam boek, in full color gedrukt met een harde kaft eromheen dat Cees van Geel in eigen beheer uitgeeft. Het boek telt 85 bladzijden en beschrijft het leven van een jachtopziener: zijn leven. Het geeft een interessant inkijkje in de praktijk van alledag, daarom dat hij het ook aanprijst voor aankomende jachtopzieners.
Hij koos voor het leven als jachtopziener en overtuigde zelfs zijn vader dat het ‘t mooiste beroep van de wereld is. “Als je maar niet denkt dat een baan van negen tot vijf is,’ waarschuwt hij.
‘Het leven als jachtopziener is door zijn veelzijdigheid echt het mooiste beroep,’ zegt Cees. Met zijn boek hoopt hij te laten zien dat het niet meer past bij het geromantiseerde beeld van de boswachter die enkel met zijn terreinwagen door de bossen toert.
In zijn boek zegt Cees: “Dankzij het vakmanschap en de goede apparatuur van Ton Heekelaar zijn de foto’s in dit boek een prachtige aanvulling op de teksten”.
Het boek van Cees van Geel kost 15,00 euro (excl. verzendkosten) en is te bestellen op www.jachttoezicht.nl
Er zijn nog maar enkele exemplaren beschikbaar, dus op =op!
