De boeren zijn alweer druk aan het oogsten, aardappels, graan en mais verdwijnen via de machine op de wagen. Dat heeft een aantrekkingskracht op dieren van velerlei pluimage. De achtergebleven graankorrels trekt altijd hele horden duiven, die profiteren van deze rijk gedekte eettafel. Maar… ook roofvogels weten dat, en zij loeren op muizen of in dit geval de duiven.
Terwijl ik op een avond, naar de duiven sta te kijken, hoor ik ineens een klap achter mij. Ik draai mij om en zie midden op een kaalgeschoren akker een boomvalk zitten, met in zijn klauwen een duif. Het is ver weg, en het licht word ook snel minder, maar ik probeer het toch vast te leggen op de ‘gevoelige plaat’.
In minder dan geen tijd heeft hij de duif – letterlijk en figuurlijk – de nek om gedraaid. Voordat ik goed en wel de camera op hem gericht heb, heeft hij me in de gaten. Slechts een ogenblik staan we oog in oog, maar dan gaat hij op de wieken.
Alles gaat zo razendsnel, dat ik weinig tijd krijg om hem scherp in beeld te krijgen. De boomvalk spreidt zijn vleugels en gaat er vandoor, maar blijkbaar is de duif wat aan de zware kant, want de boomvalk blijft laag over de grond vliegen. Niet zo verwonderlijk, want het gewicht van een duif ligt zo tussen de 300 tot 700 gram en de boomvalk zelf weegt nauwelijks meer dan 200 gram, dus dat is niet niks!
Uiteindelijk landt hij aan de rand van de akker en is hij uit het zicht verdwenen. Maar wat een spektakel, dat in enkele minuten alweer voorbij is. Tjonge, jonge, zit je als duif lekker te peuzelen en sta je ineens zelf op het menu. Dat is minder, maar het is wel de realiteit en de boomvalk zal daar echt niet wakker van liggen.