Zaterdagmorgen stonden we vroeg buiten in het veld te genieten van het schitterende morgenrood. En dan hoor je de mensen om je heen zeggen: “Morgenrood, water in de sloot”, maar… dat ging zaterdag niet op. Ik weet niet hoe het bij u is geweest, maar wij hebben genoten van het heerlijke nazomerweer, terwijl de herfst al om de hoek kijkt.
Vlammend morgenrood boven de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Rustdag
Ook gisteren was het heerlijk om buiten te zijn, zo af en toe een enkele druppel, maar daar bleef het bij. Veel mensen namen het er dan ook van, om op zo’n dag de natuur in te trekken. Even bijkomen van de beslommeringen van alle dag en op deze ‘rustdag’ ook daadwerkelijk tot rust te komen!
Mega-waaier
Terwijl de dag ten einde liep, en de zon steeds lager zakte aan de avondhemel, verscheen een schitterend tafereel aan het zwerk. De wind dreef de wolken wat uit elkaar en weefde dit alles tot een waar kunstwerk. Het leek – met een beetje fantasie – wel een grote mega-waaier.
Het leek wel een grote mega-waaier – Foto: ©Louis Fraanje
Gevoelige plaat
Wij genoten met open mond van dit kleurrijke schouwspel. Even later was de grote waaier verdwenen, opgelost en nergens meer te bekennen. Je wilt zoiets ook graag met anderen delen en probeert het zo goed mogelijk vast te leggen op de gevoelige plaat. Je zou er honderden foto’s van kunnen maken, maar deze enkele opnamen spreken voor zich!
Wonderbaarlijk schouwspel – Foto: ©Louis Fraanje
Tweedonker
Dat ‘tweedonker’, zoals de ouderen het noemen, is de schemering, oftewel het moment tussen het einde van de dag en het begin van de nacht Als je dan zo samen ‘buiten’ onder de open hemel geconfronteerd wordt met zo’n wonderbaarlijk schouwspel, dan voel je jezelf ‘klein” worden, tegenover de enorme ‘grootsheid’ van de schepping. De stilte om ons heen, voelde als een ‘warme’ deken en maakte dit ‘tweedonker’ tot een magisch geheel.
