Even het hoofd ‘leeg’ maken!
Misschien komt het ook wel een beetje door de tijd van het jaar, dat je nu wat vaker de eenzaamheid opzoekt. Zomaar wat zwerven door het veld, zomaar zonder doel. Gewoon eens even de boel de boel laten. Dat deden wij vanmiddag dan ook, samen dwalen door het zand en over de uitgestrekte heide. Fransien zegt: “Even het hoofd helemaal leeg maken”!
De dingen loslaten
Dat klinkt natuurlijk mooi, en vaak kom ik een heel eind, maar niet altijd lukt het mij. Och, er is zoveel waar je aan denkt op zo’n moment. Je kinderen, kleinkinderen, je naaste familie, je vrienden en kennissen, een ieder met zijn eigen ‘wederwaardigheden’, zoals mijn inmiddels overleden vader pleegde te zeggen. “Ieder huisje, heeft zijn eigen kruisje”, is ook zo’n bekend gezegde, dat je in de wandelgangen nog wel eens hoort.
Al deze dingen, kun je hier even loslaten en tot jezelf komen.
De zon laat haar lichtbundels langs de avondhemel gaan – Foto: Louis Fraanje
Schitterend moment
De zon zakte steeds lager en lager, en het werd tijd om richting huis te gaan. Toch hebben we gewacht tot de zon onder de horizon was verdwenen. Altijd weer een schitterend moment van de dag, als de zon haar laatste stralen als enorme lichtbundels langs de avondhemel laat gaan. Een aantal hoge dennen op de voorgrond, werden door de grote ronde lichtbol, een ogenblik volop in het licht gezet.
Veluwse savanne
Heel even waanden wij ons ver weg, ergens in de savanne van Afrika, waar het natuurlijk nog veel uitgestrekter is dan hier. Maar nu… op dit moment, staan we gewoon ergens op onze eigen Veluwe, nog beter gezegd midden in het Park de Hoge Veluwe. Ja, in onze achtertuin, zo direct om de hoek, dat is toch fantastisch!
In een grote driehoek, op steenworp afstand van Apeldoorn, Arnhem en Ede, ligt daar de natuur aan onze voeten. En… kun je met een beetje geluk – in deze ‘woelige’ tijd – de ‘stilte’ nog ervaren
Enorme lichtbol
Van kinds af kwam ik hier al en heb ik de wisseling van de sezoenen, heel intens kunnen beleven. Dat is toch een ‘rijke’ levenservaring, waar ik dan ook heel dankbaar voor ben.
Het beeld van die enorme ‘lichtbol’ aan de horizon, die haar lichtstralen in grote bundels langs de hemel liet gaan, staat op ons netvlies gegrift. Het mag misschien heel simpel klinken, maar het geeft ons weer kracht en moed om door te gaan!
