De eekhoorn steekt zonder te kijken de weg over, soms tussen twee auto’s door
Ongetwijfeld denken sommige lezers: daar komt ie weer aan met z’n eekhoorn. Ja, we ontdekken steeds meer eigenaardigheden van dit vlugge klimmertje. Al meer dan een drie jaar woont de eekhoorn in onze tuin aan de Vliegersvelderlaan in Barneveld. Het beestje voelt zich kennelijk veilig in de oude bomen bij ons en bij de buren in de tuin. Het is een vrouwtje met een hapje uit het oor. Hieraan kunnen we het diertje herkennen. De eekhoorn zit graag in de dichte kruin van de reusachtige sparren in de tuin.
De eekhoorn maakt een bolvormig nest van levende takjes in een dichte spar. Het wordt gevoerd met droog gras en mos, maar in de tuin aan de Vliegersvelderlaan heeft de eekhoorn het zachte zaadpluis van de bosrank ontdekt. Ze propt haar bekje vol met pluis en brengt het naar het nest (2 januari 2015) – Foto: ©Gerrit de Graaff
Twee keer jongen
Zonder dat we er erg in hadden heeft ze vorig jaar half januari in een van de sparren een nest gebouwd. We hadden er niet op gerekend dat eekhoorns al zo vroeg in het jaar nestelen. We hebben toen ook niet gemerkt dat er een mannetje in de tuin is geweest en dat ze een nest heeft gemaakt. In het afgelopen jaar heeft de eekhoorn in dat nest twee keer jongen gekregen: eind maart vier jongen en begin juli twee jongen. Als ze uit het nest komen zijn de jonge eekhoorns bijna zelfstandig. Ze eten van de knoppen van bomen, struiken en coniferen. Ook pinda’s, walnoten en gedroogd brood worden graag gegeten. Ze drinken uit de waterbak. De moedereekhoorn laat zich niet meer zien. Ze ontwijkt zelfs de jongen.
Duidelijk is een tepeltje van de eekhoorn te zien. Ze heeft er zes – Foto: ©Gerrit de Graaff
Zelfstandig
Om een lang verhaal kort te maken: de paartijd was dus in januari. De draagtijd is ongeveer 38 dagen. De 2 tot 6 jongen worden naakt, blind en volslagen hulpeloos geboren. Na zeven weken verlaten de jongen het nest en kunnen dan als zelfstandig worden beschouwd.
De moeder bemoeit zich niet meer met de jongen. Ze schrikt zelfs als ze een jong in de boom tegenkomt. Na een paar weken zijn alle jongen weg en blijft ze alleen over.
Ongetwijfeld is een mannetje langs gekomen, want op dinsdag 1 juli 2014 waren er ineens weer twee jonge eekhoorns in de tuin. De tweede worp dus. Ze ravotten in de oude appelboom en eten van de rauwe appels en peren. Ze zijn al helemaal zelfstandig.
Een van beide jonge eekhoorns weet al gauw hoe het voerkorfje open moet en kruipt er helemaal in om een hazelnoot te pakken. Het diertje raakt niet paniek als het klepje dichtvalt en drukt het weer open en komt met een nootje naar buiten. Een paar weken later zijn ook deze jonge eekhoorns verdwenen. Het moedertje is de rest van het jaar alleen in de tuin en in de tuinen rondom ons huis. Als ze weer in de spar gaat nestelen zullen we beter opletten.
Vanwege kalkgebrek wordt geregeld even geknabbeld aan een geweitje van een ree – Foto: ©Gerrit de Graaff
Niet meer terug naar het bos
We genieten bijna dagelijks van onze eekhoorn, maar realiseren ons wel dat het zomaar afgelopen kan zijn. Het diertje steekt namelijk geregeld de weg over, zonder op te letten, soms tussen twee voorbij rijdende auto’s door. Sinds de eekhoorn in de tuin komt, fluit ik altijd. In het begin rende ze meteen weg, maar nu komt ze naar me toe als ik een hazelnoot of een walnoot laat zien. Nee, ze eet niet uit mijn hand, dat zou te mooi zijn. Op het moment dat ze weg wil gaan, gooi ik het nootje naast haar neer en het wordt meteen gepakt. Als eekhoorns eenmaal een fijne tuin met oude bomen hebben gevonden gaan ze niet meer terug naar het bos. Als er jongen worden geboren zijn ze helemaal ingeburgerd in de bewoonde wereld. Eind december is al een paar keer een mannetje in de tuin geweest.
De prop pluis is soms wel twee keer zo groot als de kop van de eekhoorn – Foto: ©Gerrit de Graaff
De bosrank vol zaadpluis is in trek
Op vrijdag 2 januari 2015 was de eekhoorn ineens druk in de weer met het verzamelen van takjes uit de appelboom. Het gaat allemaal naar het nest in de spar. Of het oude nest wordt opgeknapt of dat er weer een nieuw nest wordt gebouwd, weten we niet. Het diertje lijkt een beetje zenuwachtig.
Achter in de tuin groeit en bloeit al vele jaren een bosrank uit Zuid-Limburg die op ’t ogenblik vol zaadpluis zit. De eekhoorn rent steeds naar de bosrank, bijt de pluizen af, propt de bek vol en brengt het allemaal boven in de spar. Ze is meteen weer terug. Door af en toe even te fluiten gaat ze rustig haar gang. Zo kunnen Tiny en ik de eekhoorn heel dichtbij bezig zien. Soms is de prop pluis wel tweemaal zo groot als de kop van het diertje. Als alles goed gaat komen er weer jonge eekhoorns in de tuin achter het huis.
Ook gepubliceerd in de Barneveldse krant – 10-01-2015
Lees ook: Dit is onze nieuwe eekhoorn!
