Cor Koppies jr. ontvangt het boek uit handen van Piet Sterken – Foto: ©Jac. Gazenbeekstichting
Emotionele overhandiging
Hij heeft het zelf niet meer mogen beleven, maar de overhandiging van de uitgebreide uitgave van zijn boek “Brood uit de nacht” aan zijn zoon Cor Koppies junior is vrijwel zo verlopen als vader Koppies het wilde.
Alleen de gekozen lokatie voor de overhandiging, ‘Het Aardhuis’ bij Hoog Soeren, lag eigenlijk buiten het werkterrein van voormalig stroper en oud-jachtopziener Cor Koppies uit Harderwijk.
Kneepjes van het vak
In het betreffende boek beschrijft de inmiddels overleden Koppies zijn levensgeschiedenis. Het verhaal begint in 1920, toen hij met zijn ouders vertrok uit Amsterdam. In de crisisjaren ging de familie terug naar het westen, uitgezonderd Cor, die bij een stroper introk. Hij leerde daar de fijne kneepjes van het vak.
Louis en Cor junior bekijken samen de nieuwe uitgave van “Brood uit de nacht” – Foto: ©JGS
Ervaring
Uit het boek blijkt hoezeer Koppies begaan was met de natuur. De tegenwoordige stroperij heeft een negatieve klank door de manier waarop ze met dieren en mensen omgaat. Voor Koppies was de natuur een deel van het dagelijks leven, waar hij met overleg en gevoel mee omging.
Cor Koppies stroopte om van te leven en om het jachtspel. Hij had geen actiegroep nodig die hem duidelijk maakte dat er alleen bepaalde dieren in een bepaalde tijd geschoten mogen worden. Hij wist het uit ervaring.
Veel van zijn tochten maakte hij met zijn zoon Arnold. In het boek komt zonneklaar naar voren dat vader en zoon bijna als broers met elkaar omgingen en dat beiden blindelings vertrouwden op elkaars kennis van bos en veld. In één van de verhalen beschrijft Koppies de paniek die hem overvalt, wanneer hij zonder Arnold is gaan stropen. Bij zijn tocht blijkt hij een enorm edelhert te hebben geschoten, dat hij onmogelijk mee naar huis kan nemen. De hulp van Arnold blijkt onmisbaar.
Jachtopziener
Zoals u in de voorgaande afleveringen hebt kunnen lezen, verruilde Cor Koppies in 1970 het stropersbestaan voor dat van jachtopziener. Via de heer Van Schermbeek van Landgoed Oud Groevenbeek bij Ermelo kreeg hij een jachtakte en werd hij jachtopziener. Het respekt dat politie en andere jachtopzieners voordien al voor hem hadden, kwam nu duidelijk aan het licht. De oud-stroper gaf uiteindelijk zelfs les aan politieagenten.
Op de groepsfoto v.l.n.r. Staand uitgever Spijkerman, Piet Sterken en Kees Kleijer, zittend Louis Fraanje, Cor Koppies jr. en drukker Bredewold – Foto: © Jac. Gazenbeekstichting
Emotioneel moment
De tweede druk van het boek “Brood uit de nacht” is aangevuld met verhalen uit die tijd. De overhandiging in “Het Aardhuis” op dinsdag 19 oktober 1993 zorgde voor enkele emotionele momenten. Cor Koppies had graag zelf het boek in ontvangst genomen. Echter op het moment dat de eerste exemplaren van de persen rolde, overleed de wildkenner. Kort daarvoor had hij zijn zoon Cor junior aangewezen als plaatsvervanger. Deze ontving het eerste exemplaar uit handen van jachtopziener PIet Sterken een collega van Cor Koppies.
De wereld is klein
Cor Koppies jr, zoon Arnold en diens vijf zusters waren getuige van de overhandiging, evenals Kees Kleijer, de grote vriend door dik en dun van de schrijver, hij zorgde ook voor de illustraties in het boek.
Piet Sterken heeft een grote hand gehad in de tweede uitgave van het boek. Hij was het die kontakten legde met drukker Bredewold uit Wezep. Groot was de verbazing van Sterken, toen bleek dat jachtopziener Koppies zijn eerste vos schoot op het land van de broer van de drukker. De wereld is klein.
(Uit: Schilders Nieuwsblad 21-10-1993)
Wie kan ons nog wat meer vertellen over oud-jachtopzichter Piet Sterken?
De familie Koppies bij elkaar, geheel rechts Arnold Koppies(†) – Foto: © JGS
Prachtige verhalen
Na de overhandiging van het boek, krijgt Cor Koppies junior, uit handen van uitgever Spijkerman uit Sittard, nog een prachtige ingelijste foto van zijn vader uitgereikt. Het is dezelfde foto, die ook op de voorkant van het boek prijkt, en ik ben ook best een beetje trots dat ze daar mijn foto voor uitgekozen hebben. Ik had deze gratis ter beschikking gesteld uit eerbetoon aan een bijzonder mens, die in korte tijd mijn beste vriend was geworden.
Het stropen is nu nostalgie
Bij de uitreiking van zijn eerste boek in 1978 zei Cor Koppies: “Het stropen is nu gelukkig nostalgie, en dit boek is maar een floddertje van wat ik heb meegemaakt; dat is onvoorstelbaar. Als ik het over zou doen, dan zou mijn strafblad nu blanker zijn. Ik heb er spijt van, maar ik betreur niet alles wat ik gedaan heb; niet na alle zonde komt berouw. Het is een verleden wat niet deugt, maar evenmin crimineel was.”.
Het spreekwoord zegt niet voor niets: “Je moet stropers met stropers vangen” of deze “Geen betere jachtopziener dan een bekeerde stroper”. Cor Koppies heeft dat op een unieke manier in zijn latere leven als jachtopziener weten over te brengen. Veel oud-jachtopzieners en politiemensen zullen dat zeker beamen!
Nergens meer te krijgen
De tweede druk van dit schitterende boek “Brood uit de nacht”, is helaas uitverkocht. Ook de eerste druk is inmiddels nergens meer te krijgen, zelfs niet in het antiquariaat. Een heel enkele keer lukt het wel eens om een tweedehands exemplaar te bemachtigen.
Rechtvaardigheidsgevoel
Dat jachtopziener Cor Koppies zo bekend is geworden, is niet alleen te danken aan zijn verhalen maar ook grotendeels aan de manier waarop hij met zijn medemensen omging. Hij had een enorm rechtvaardigheidsgevoel. Menig keer schreef hij ook ingezonden stukjes in de plaatselijke krant, als hij het ergens niet mee eens was. Daarnaast verzorgde hij zelfs een tijd lang een natuurrubriek in de krant: “Oog op de natuur…”.
Wij zijn in de archieven gaan snuffelen en hopen binnenkort daarover het een en ander op ons weblog te publiceren.
Lees ook: Nachtvorst en nostalgie
