Binnenveld en de Grift
In mijn vorige verhaal vertelde ik u al het een en ander over het Binnenveld. Dit mooie gebied waar ik al vaker over heb geschreven, ligt tussen Ede, Bennekom, Wageningen, Veenendaal en Rhenen. Boerderijen met weilanden en maisakkers worden afgewisseld met, rijen knotbomen, populieren, elzensingels en hakhoutbosjes.
Dwars door het Binnenveld loopt de Grift , die heet nu het Valleikanaal, maar ik blijf het gewoon de Grift noemen, dat is veel mooier en zo hoort het ook. Daarover heb ik vaak met boer Hardeman gesproken, die vroeger in het kleine geriefelijke huisje vlakbij de Grift woonde, maar inmiddels is verhuisd.
Het kleine huisje aan de Grift – Foto: ©Louis Fraanje
Afwisselend landschap
Dit water vormt de grens tussen het Utrechtse en Gelderse deel van het Binnenveld. Het gebied is al eeuwen het werkterrein van de boeren, en nog steeds bewerken zij hun grond, melken er de koeien en houden er vleesvee om een boterham te verdienen. Hierdoor is een afwisselend landschap ontstaan dat aantrekkelijk is voor bijvoorbeeld vogels en in het bijzonder weidevogels. Maar ook zoogdieren zoals bijvoorbeeld hazen en reeën voelen zich er thuis.
Aanloop in mijn kleine wildernis
“Wanneer iemand verstolen zit of staat te wachten, en er komt wild bij hem in de buurt, dan heet dat in oude weidmanstaal: aanloop. Meestal krijg ik wel wat te zien; een stuk of wat konijntjes, af en toe een ree”. dat schreef Rien Poortvliet als inleiding van zijn prachtige boek “Aanloop” in 1993.
Ik onderschrijf dit graag; gewoon ergens lekker op een hoogzit of in een schuilhut en afwachten wat er komt. Vanaf mijn plekje heb ik vanmorgen een weids uitzicht over het gebied, waar hier daar verspreid een aantal kleine bosjes liggen. In die bosjes verscholen vindt het reewild haar dekking.
Verspreid in het gebied liggen de elzenbosjes – Foto: ©Louis Fraanje
Goede schutkleur
Met mijn 500 mm telelens kan ik een grote afstand overbruggen en zodoende verstoor ik het wild ook niet. Dat was vroeger wel anders, dan moest je echt proberen om zo dicht mogelijk bij de dieren te komen, wilde je een fatsoenlijk plaatje maken.
Als ik mijn fotospullen heb opgesteld en een blik door de lens werp, wordt ik helemaal warm van binnen. Tegen de bosrand ligt een reebok en iets verderop een geit. In het midden staat een knopbokje, een jaarling. De grauwe vacht geeft de dieren een goede schutkleur, want met het blote oog waren ze vanaf de weg niet te zien.
Het drietal aan de bosrand – Foto: ©Louis Fraanje
Tweeling
De dikke wintervacht geeft een goede bescherming tegen de kou, en het deert hen niet want ze liggen gewoon op de koude grond. Een prachtig stel bij elkaar, als ze daar zo op hun gemakje liggen te herkauwen.
Na verloop van tijd staat de bok op en verdwijnt tussen het riet het elzenbos in. De geit blijft alleen achter met het bokje. Als ik ze beiden nog eens goed observeer, dan zie ik dat het de mij bekende geit is met in haar rechteroor een snee. Maar dan vraag ik mij tegelijkertijd af, waar het andere bokje is, want ze heeft vorig jaar een tweeling gekregen.
Erg lang hoef ik niet te wachten, want het bokje komt heel rustig van tussen de struiken de piste binnenwandelen. Het kijkt eventjes rond en gaat naast zijn broertje liggen. Maar de vredige idylle is van korte duur, want opeens staat ze op en houdt gedurende enkele minuten haar blik en oren in mijn richting.
Opeens staat de geit op en kijkt minutenlang in mijn richting – Foto: ©Louis Fraanje
Vruchtbare morgen
Na enige tijd vindt ze het welletjes en vlucht de dekking in met in haar kielzog een van de bokjes. Tot mijn verbazing komen er nog meer reeën van rechts langs rennen. Nu vindt het bokje op de grond het blijkbaar welletjes en gaat er ook vandoor. Ja, helaas, dan zit er niets anders op en ga ik er ook maar van tussen. Behoedzaam pak ik mijn spullen bij elkaar en wandel ik terug naar mijn auto.
Een mooie en vruchtbare morgen in een ‘witte’ wereld, vastgelegd op de gevoelige plaat en die ik weer kan bijschrijven in mijn dagboek. Daarnaast natuurlijk de vreugde om het ook aan anderen te kunnen laten zien via de weblog, zowel in foto als in film. (Zie onder).
Copyright alle foto’s en film: ©Louis Fraanje
