Die vijftien jaar zijn omgevlogen!
Toen de Lunterse Krant zijn tienjarig jubileum vierde, schreef ik “Wat een eind!”. Maar de tijd gaat door en inmiddels zijn ook deze vijf jaren weer omgevlogen. Je hoort oudere mensen wel eens zeggen: “Och, als je jong bent, dan denk je ik heb nog een heel leven voor me, maar als je oud geworden bent, dan is het maar een zucht!” Ja, eigenlijk is dat ook zo, en slaan ze hiermee de bekende ‘spijker’ op z’n kop. Toch moeten we optimistisch blijven en doorgaan.
Derde lustrum
Op zaterdag 1 januari 2000 lag het eerste 0 nummer in de bus. De eerste officiële wekelijkse uitgave volgde op zaterdag 22 januari van datzelfde jaar. Nu alweer vijftien jaar geleden! Daar mogen we gerust even bij stilstaan, want er werd ook regelmatig aandacht besteed aan het werk van de Jac. Gazenbeekstichting. De samenwerking met redacteur Henk de Rooy, zie ik eigenlijk meer als een vriendschappelijke dan als een zakelijke!
De Lunterse Krant heeft haar plaats gevonden in de samenleving. Het is de krant die op de keukentafel ligt, en die op zaterdag bij de koffie doorgenomen en besproken wordt. Door al die jaren heen heeft de Lunterse Krant – bij monde van Henk de Rooy – steeds getracht om een eigen koers te varen. Gewoon jezelf blijven en je niet van de wijs laten brengen door de ‘waan’ van de dag.
Cultureel erfgoed
Een ‘eigen’ krant in Lunteren, dat is toch iets bijzonders, het zegt ook iets van de makers ervan. Iets met je eigen mensen en uit je eigen dorp tot stand brengen, dat is iets van jezelf, daar mag je gerust trots op zijn!
Ja, zakelijk bekeken, lachen de zogenaamde ‘grote’ jongens zo’n ‘kleine’ krant misschien uit, maar menselijk bekeken is en blijft het een kostbaar stukje eigen cultureel erfgoed.
Verbondenheid
Niet voor niets zeggen mensen op straat tegen elkaar: “Hé, ik zag jou nog in de krant staan!” Of zo van: “Wat een mooi verhaal over de een of andere persoon, vereniging of club of noem maar op!” Dat is toch geweldig, dat brengt de dorpelingen toch alleen maar dichter bij elkaar. Zoiets versterkt de onderlinge banden met elkaar! Het geeft een soort van verbondenheid in een samenleving die steeds harder en onpersoonlijker aan het worden is.
Buitenbeentje
Ook wij als Jac. Gazenbeekstichting dragen de Lunterse Krant daarom dan ook een ‘warm’ hart toe. Ik kan natuurlijk allerlei zaken op gaan noemen, waarvan ik vindt dat de krant gewoon een echt ‘buitenbeentje’ is, maar dat ga ik niet doen. Wel wil ik er iets uitlichten wat mij het meeste heeft getroffen in al die jaren.
Kersteditie
Een heel apart iets vindt ik altijd het jaarlijkse Kerstnummer van de Lunterse Krant, waarbij Anneke van Brummelen uit Ederveen met veel passie een heel bijzondere voorplaat maakt. Het is een blikvanger waar menige andere krant in de regio jaloerse blikken op werpt.
Daarom was voor mij het Kerstnummer van 2013 dan ook wel heel bijzonder, want dat jaar was de foto van mij met de twee vosjes, de basis van het ontwerp. Lees ook: Twee vosjes openen de Kerst in Lunteren En… nog steeds voel ik mij zeer vereerd, als ik naar die mooie voorplaat zit te kijken, een ‘pluim’ voor Anneke.
Tenslotte…
Vanaf deze plaats wil ik dan ook heel graag en namens het bestuur van de Jac. Gazenbeekstichting, en natuurlijk mijn vrouw Fransien, de makers van de Lunterse Krant van harte geluk wensen met haar vijftien jarig bestaan.
Daarnaast hopen we nog vele jaren te mogen genieten van de Lunterse praatjes en plaatjes van Lunterse mensen in onze eigen Lunterse Krant!
Louis Fraanje, voorzitter
Jac. Gazenbeekstichting Lunteren
Meer informatie: Lunterse krant