Indrukwekkend
Als we het hebben over de ‘grote’ jongens in het groen, dan weten de kenners onder u wel wat of dat ik bedoel, de ‘herten’ oftewel de ‘geweidragers’. zoals de jachtopzichter ze noemt. Het grootste zoogdier van Nederland, dat met zijn imposante ‘koptooi’, nog altijd veel indruk op ons maakt. En… zeg nou zelf, het is toch ook een schitterend gezicht om zo’n prachtige geweidrager tussen de groen-bemoste bomen te zien staan, of niet soms?
Een schitterend gezicht, zo’n mooie geweidrager tussen de groen-bemoste bomen te zien staan
Goede jachtopzichter
Toen we eergisteren in de namiddag nog even het veld in gingen, in de hoop dat we nog wat wild zouden zien, was het geluk met ons. In een oud stuk loofbos met Amerikaanse eiken, zagen we een aantal herten tussen de bladeren snuffelen naar voedsel. Wie weet, zouden er nog wel wat eikels liggen, en mocht dat niet zo zijn, dan zorgt een goede jachtopzichter wel voor wat aanvulling, want hij laat zijn dieren niet verhongeren.
Een aantal herten snuffelen tussen de bladeren naar voedsel
Groener dan ooit
‘s Morgens zo rond de klok van elf uur, kwam de regen met bakken vol naar beneden en was het geen doen om buiten te zijn. Daarnaast profiteerden wij daar nu wel van, want het vochtige mos op de bomen, was groener dan ooit. We kunnen ons geluk dan ook niet op, als we even later nog zo’n zware jongen tussen de bomen zien verschijnen.
De ‘koning’ van het Veluwse woud tussen de coulissen van het oude loofbos
Natuurbeleving optima forma
Het doorkijkje tussen de groene coulissen van het oude loofbos, was op zich al schitterend. Ja… en als dan ook nog de ‘koning’ van het Veluwse woud zich laat zien, dan raakt je hart in vervoering. Dat is pas echte natuurbeleving ‘optima forma’ als ik het even met een ‘duur’ woord mag zeggen, daar kan geen bioscoopfilm tegenop.
Dat je zomaar ineens ‘oog in oog’ kunt staan met deze ‘grote’ jongens, dat is toch geweldig. Mijn grote natuurvriend Gerrit de Graaf uit Barneveld zou zeggen: “Man, dat is fantastisch!” Uren kunnen we daarover praten, want je raakt nooit uitgekeken in de natuur. Steeds is er wel weer iets anders, waardoor je simpelweg ‘geraakt’ wordt!
Een tijdlang stonden we ‘oog in oog’ met deze twee grote jongens. Links is een 18-ender en rechts een 16-ender
Filosoferen
Misschien is het voor de herten zelf blijkbaar ook wel een beetje vreemd, om die twee ‘groen geklede’ mensjes daar aan de bosrand te zien staan met hun camera? Tenminste, dat gevoel krijg je, als je elkaar zo een tijdlang ‘onbeweeglijk’ staat aan te staren. Wat zou er in de dieren omgaan? Wat zouden ze wel van ons denken?
Och, zo zwervend door bos en veld, filosoferen we wat af. Als we dan ‘s avonds thuis op de computer de ‘platen’ bekijken, genieten we nog weer eens extra. Het is voor ons een blijvende herinnering, waar wij ook heel graag anderen – via de weblog – van willen laten meegenieten!
Copyright alle foto’s: ©Louis Fraanje
