Een veulen tussen de boterbloemen
Al een aantal dagen waren we aan het speuren, of er al veulens waren bij de pony’s in het “Rauwe veld”. Om de geboorte zelf mee te maken, is nog steeds niet gelukt, steeds waren ze ons te vlug af. Maar… wat was het een mooi gezicht, afgelopen zaterdagavond, om dat veulen met z’n moeder tussen al die gele boterbloemen te zien staan.
Een schitterend ‘strijklicht’, waardoor het silhouet van de dieren zich nog mooier aftekende – Foto: ©Louis Fraanje
Strijklicht
Het was zaterdagavond voor Pinksteren heerlijk om buiten in het veld te zijn. De lucht zat vol met pluisjes en over het moeras lag een gele deken van boterbloemen. Een zacht briesje waaide over ons heen, maar dat had weinig te betekenen. De zon zakte lager en lager en zorgde voor schitterend ‘strijklicht’, waardoor het silhouet van de dieren zich nog mooier aftekenden. Dat het jonge dier erg dorstig was, bleek wel door zijn regelmatige gang naar de tepels van moeder.
Het veulen bleek erg dorstig en ging regelmatig drinken – Foto: ©Louis Fraanje
Kraamvisite
In het veld lopen meerdere pony’s, ze zijn uitgezet voor de begrazing van het gebied. Dus… even later kwam er een buurvrouw langs met haar veulen, blijkbaar op kraamvisite. Zo liepen ze even later gezamenlijk door het veld te draven, dat een overvloedig geel ten toon spreidde, van de ontelbare boterbloemen.
Zo liepen ze even later gezamenlijk door het veld te draven – Foto: ©Louis Fraanje
Dikke knipoog
Ergens, ver weg, aan de rand van het veld, stond de vader van het kleine grut, een witte hengst. Och, hij hield zich maar een beetje op afstand, en dat was maar beter ook, want de dames hadden hem er liever niet bij. Of hem dat nu werkelijk deerde? We denken van niet, want toen wij hem in de lens hadden, gaf hij een dikke knipoog naar ons. Net of hij zeggen wilde: “Ik heb mijn best gedaan, de rest is voor hun!”
Toen wij hem in de lens hadden, gaf hij een dikke knipoog naar ons – Foto: ©Louis Fraanje
Giftig?
En wij hadden weer een prachtige avond in het ‘goud-gele’ veld, dat vol stond met boterbloemen. Daarnaast is ons altijd verteld, dat de boterbloem giftig was, maar de dieren aten er wel van. Op andere plaatsen in het veld, waar ook veel boterbloemen staan, eet het reewild er smakelijk van. En… we hebben nog geen zieke, verzwakte of dode dieren gezien, ze zien er juist ‘blakend’ uit!
