Das op voedseltocht – Foto: ©Ton Heekelaar
Dassenburcht
Na de fotosessie van de jonge vossen eind april, ben ik vervolgens in mei overgegaan op den das. Op één van de diverse Veluwse landgoederen was mij -sinds jaren – een bekende dassenburcht bekend. Alvorens met mijn hele hebben en houwen aan fotoapparatuur, telelens en statief te lopen zeulen, eerst op dassen inspectie gegaan. Ik zag direct aan de uiterlijke kenmerken dat de bucht goed was bewoond. Aangezien dassen pas tegen de avond de burcht verlaten voor latrine bezoek dan wel op voedseltocht gaan, heb ik de volgende dag d.d. 12 mei met mijn foto-apparatuur gepost.
Aanloop
Bij de plek waar je gaat zitten om te fotograferen, is het van essentieel belang dat heel zorgvuldig – ter plaatse – de windrichting wordt bepaald. Bij Zuid tot Zuid/Westen wind was ik helaas genoodzaakt te posten op een ongunstige plaats waarbij ik precies tegen het felle (zon)strijklicht in zat te turen. Dan hoop je maar wanneer je aanloop krijgt, er enige bewolking voor de zon schuift. Niet Dus! Want na enige tijd posten zag ik dat een zwart/witte snuit heel voorzichtig voornemens was uit de burcht te voorschijn te komen. Toen het dier kennelijk de kust veilig achtte kwam deze geheel te voorschijn. Direct begon de volwassen das met een uitgebreid toilet-ritueel om zich te ontdoen van uiterlijke parasieten zoals aardvlooien, teken en etc. Dus krabben en nogmaals krabben. Hierbij zag ik dat dit moeder das was (zie bijlage.1). Plotseling zag ik nog meer beweging achter de voet van een dikke eik. Op een gegeven moment telde ik vijf jonge dassen die met elkaar om de dikke boomstammen aan het ravotten waren. Inmiddels was het fotolicht van dien aard dat fotograferen niet meer mogelijk was. Desondanks had ik genoten van een schouwspel dat niet voor een ieder is weggelegd.
Direct begon de volwassen das met een uitgebreid toilet-ritueel – Foto: ©Ton Heekelaar
Enige uren posten
Een paar dagen later -omstreeks half mei- ging ik weer bepakt en bezakt op den das. De windrichting ter plaatse was Noord tot Noord/West. Dus ideaal. Nu kon ik posten waarbij het late strijklicht in mijn voordeel werkte. Dat is fijn, maar… dan dient men wel eerst aanloop te krijgen! Na een lange tijd van enige uren posten, helemaal niets. Geen kop nog staart waargenomen. Het foto licht begon aardig te minderen toen plotseling een volwassen das zich boven gronds presenteerde. Na uitvoerig zekeren of de kust wel veilig werd geacht, scharrelde het dier gelukkig in mijn richting. Dan was de das weer even uit zicht vanwege een van de diverse dikke eiken om vervolgens in de volgende glit weer te voorschijn te komen.
Scharrelde het dier gelukkig in mijn richting – Foto: ©Ton Heekelaar
Schouwspel
Grote grutjes wat een pech, stopt het dier precies met de punt van zijn langwerpige snuit achter een dikke eiken boom. Van achter mijn camouflagenet zat ik te mijmeren: “Dus… dit was het schouwspel!”. Ik zat nog na te mijmeren toen plotseling de das stopte.
Das bedenkt zich
Kennelijk bedacht de das zijn voornemen en keerde om. Was dit mogelijk het gevolg van het klikken van de sluiter van mijn camera die het dier niet vertrouwde? Volledig gefocust, met de vinger aan de ontspanknop, zat ik achter mijn camera om zo mogelijk de ultieme foto alsnog te kunnen platen.
Kennelijk bedacht de das zijn voornemen en keerde om – Foto: ©Ton Heekelaar
Ultieme foto
Die kans werd mij uiteindelijk op het scheiden van de markt om 21.18uur geboden (zie foto onder). Hierbij wil ik u de technische gegevens niet onthouden. Nikon camera D.300s op een zwaar Gitzo carbon statief, Nikon 300mm teleobjectief met vast brandpunt, 1/15sec met een open diafragma F2.8 en ISO instelling 800. Zonder flits om iedere verstoring te voorkomen.
De ‘ultieme plaat’, waarop de fotograaf zit te wachten – Foto: ©Ton Heekelaar
Wederwaardigheden
Deze wederwaardigheden van een eenvoudige natuur hobby fotograaf -in de maand mei- wilde ik gaarne met de trouwe lezers via de weblog van “De Veluwenaar” met jullie delen.
Lees ook: Met de kiekkast op den Das – Deel 2
