Vervolg van onze ‘regenachtige’ aanzit
Ja, hoe anders kan het lopen op zo’n regenachtige morgen in de natuur. Zitten we – ondanks de regen – heerlijk te genieten van het schouwspel voor ons op het kletsnatte weiland. Zoals ik de vorige keer al vertelde, hadden wij zoiets nog niet eerder meegemaakt. Een reebok die alleen met zijn kroost aan het passagieren gaat, meestal is het de reegeit die je met haar kalfjes ziet.
Grote verwarring
Maar… opeens wordt de rust wreed verstoord, een oudere en zwaardere reebok verschijnt ten tonele. Dat brengt grote verwarring teweeg, niet alleen bij de kalfjes, maar ook bij hun vader. Aan de dikke geweistangen van de net gearriveerde bok kun je wel zien, dat hij een paar jaar ouder is dan zijn rivaal. Oei… dat kan wel eens verkeerd gaan aflopen voor de jongere bok!
Blijven volgen
En de regen… die houdt maar niet op, we hoopten steeds dat het toch eindelijk weleens een keer droog zou worden, maar… nee hoor. Vandaar dat de foto’s af en toe door de regendruppels, wat ‘korrelig’ lijken te worden, helaas. Ondanks dat, blijven we het tafereel toch vastleggen, het is gewoon te gek. Wat gaat er gebeuren?
Volop in de benen
De verwarring duurt niet lang, het zwarte reekalfje rent naar zijn of haar broertje en blijft daar staan kijken wat er verder gaat gebeuren. Opeens komt alles volop in de benen en komen ze met z’n vieren op ons af, de sluiter van de camera klikt onverstoorbaar en legt het schitterende – kletsnatte – tafereel vast.
Geen schijn van kans
Vanaf dat moment, barst de strijd in alle hevigheid los, de oudere bok jaagt kris kras door het veld, achter de jonge reebok. En… dat gaat niet zo zachtjes, dat kun je net denken. Tot een gevecht komt het niet, want de jongere bok maakt geen schijn van kans in dit duel! Het is een ongelijke strijd, en dat heeft de jonge bok al redelijk snel in de gaten. Hij probeert in eerste instantie nog wel in de richting van de houtwal – waar de zwarte geit zich bevindt – l te ontkomen, maar daar wordt rigioreus een stokje voor gestoken. De zware bok drijft hem direct de andere kant op, met volle vaart dwars over de wei naar de maisakker aan de overkant van de weg.
De ontknoping
Aan de ene kant vinden we het best jammer, want in onze ‘mensenogen’ leek de jongere bok juist heel erg zorgzaam. Maar… zo rekent de natuur niet, daar geldt maar één wet en dat is de wet van de sterkste! We zien de jonge bok – de verliezer – even verderop via de maisakker stilletjes verdwijnen. Voor de zwakkere is geen plaats in de natuur, en… misschien is het dan ook maar beter zo?
Als een standbeeld
De zware zes-ender – de overwinnaar – zien we even later triomfantelijk aan de rand van de houtwal staan. Zijn blik spreekt boekdelen, daar hoeven wij niets aan toe te voegen. Minutenlang blijft hij daar als een standbeeld staan. Je weet het maar nooit of zijn rivaal eens terug mocht komen? Nou… weinig kans, die zien nooit meer terug!
Einde verhaal
Na enige tijd zien we de bok met statige stappen richting de houtwal gaan. Eenmaal daar aangekomen, drijft hij de zwarte geit en de tweeling, de houtwal uit naar het verderop gelegen bos. Voor ons is het helaas – letterlijk en figuurlijk – ‘einde verhaal’. We hebben ze die dag niet meer gezien, maar… deze dag kon – ondanks de regen – niet meer stuk!
Bekijk ook het amateurfilmpje van de jagende reebok in de regen.