Hormonen gaan opspelen
In de kroon van zijn gewei zit de tak – Foto: ©Ton Heekelaar
Nu de dagen korter gaan worden en de nachten al flink afkoelen, gaan bij de herten de hormonen (lees: testosteron) opspelen. Het is nog maar heel incidenteel, maar zo hier en daar zijn de herten, die geveegd hebben, bomen en struiken aan het bewerken met hun gewei.
En… Hubertus is daar geen uitzondering op, dat merkten we de afgelopen week. We ontdekten hem op een avond in een oud bosvak met douglassparren, waarin hij hevig tekeer ging met z’n gewei.
Voorproef
Onophoudelijk bleef hij op de laaghangende takken inbeuken, en dat ging niet zo zachtjes. Zo reageert hij zich af op bomen, als voorproef op de ‘bronst’.
Een fantastisch gezicht om zoiets van zo dichtbij mee te kunnen maken, tenminste… op gepaste afstand. Dan moet je echt niet dicht in de buurt komen, want hij zou je openrijten. Dus deden we dat dan ook niet, en konden er zo toch het een en ander van vastleggen.
Afgebroken tak
Op veilige afstand tussen de bomen genoten we met volle teugen van Hubertus, die zich daar tussen de sparren stond uit te leven. Wat een geweld en wat een kracht, onvoorstelbaar! Iemand die zoiets nog nooit meegemaakt heeft, die gelooft zijn ogen niet. De takken vlogen in het rond en op een gegeven ogenblik kwam hij tevoorschijn met bovenin de kroon van zijn gewei, een afgebroken tak van de spar.
Feistzeit of vettijd
De periode tussen het vegen van het gewei en de aanloop naar de bronst (juli-september) noemt men Feistzeit=Vettijd. In die tijd moeten zij fysieke reserves (vet), verzamelen, aangezien herten in de bronsttijd wel tot 30% van hun lichaamsgewicht kunnen verliezen. In deze periode laten de herten zich – normaal gesproken – bijna niet zien, ze hebben dan hun rust hard nodig om energie te verzamelen voor de komende bronstperiode.
Hubertus komt tevoorschijn met bovenin zijn gewei, een afgebroken tak van de spar – Foto: ©Ton Heekelaar
Bewondering en respect
Intussen is Hubertus enigszins tot rust gekomen, en als hij zo onder het groen van de laaghangende takken om zich heen staat te kijken, kun je alleen maar bewondering en respect hebben voor deze ‘koning’ van het Veluwse woud!
Woudlopers Louis en Tonin actie tussen de bomen – Foto: ©Florus van den Berg
Met zijn drieën, Florus, Ton en ik staan we zo een tijdje te genieten, en laten de geluiden van het omringende bos op ons inwerken. Zo’n jarenlange ervaring, met een hert als Hubertus, dat is toch iets heel aparts, dat is niet te koop, dat overkomt je gewoon. Dat is ook niet uit te leggen, dat is een gevoel wat door je aderen stroomt.
Florus doet een paar stappen terug, hij vindt het eigenlijk ‘welletjes’ voor vanavond, en ook het licht wordt nu snel minder om nog mooie platen te schieten. Toch twijfelt ook hij, er hangt blijkbaar iets in de lucht, dat voel je gewoon. Dus maar even geduld, nog maar een paar minuutjes er bij aanknopen, dat kan heus geen kwaad. Ondertussen – zonder dat wij het in de gaten hebben – maakt hij een plaatje van die aparte ‘woudlopers’ daar tussen de bomen met hun camera’s.
Hubertus tussen het struweel van het beukenbos – Foto: ©Ton Heekelaar
Krakende takken
Dan opeens worden we opgeschrikt uit onze overpeinzingen, want Hubertus is het oude beukenbos ingetrokken en begint weer van voren af aan. Ook hier beukt hij er weer op los, of zijn leven er van afhangt. Luid kraken de takken, als hij er met z’n gewei op los ramt. En ook nu weer is hij niet te stuiten, en is zeker een kwartier lang in actie. Het begint er op te lijken, of hij speciaal voor ons deze geweldige show aan het opvoeren is. De camera van Ton en mij doen hun werk voortreffelijk, hij maakt de foto’s en ik probeer het spektakel te filmen.(Zie onder).
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 13
Bekijk ook het filmpje:
