Prachtexemplaren van reebokken
Na een aantal weken van jagen en vechten, is de bronst van het reewild op zijn hoogtepunt. Ondanks dat wij veel buiten in het veld waren, ging het meeste ervan langs ons heen. Natuurlijk kunnen we daar allerlei oorzaken voor aandragen, maar het is niet anders. Ook het hoge gras en de dichte dekking, verhinderde op sommige plaatsen de mogelijkheid om mooie platen te schieten. Wat wij wel aan reebokken gezien hebben, waren de vele verschillende prachtexemplaren.
Een moment staat de bok stil, luistert, kijkt en ruikt of er een geit in de buurt is – Foto: ©Louis Fraanje
Momentopnamen
Sterke bokken op leeftijd, die mooi in de vacht zaten, en getooid waren met dikke- geparelde geweistangen, schitterende zes-enders. Maar… zoals ik al eerder opperde, het hoge gras verborg menige mooi tafereel. Ook de bekende reebokken “Castor” en “Pollux”, in het ‘Rauwe veld’ bleven spoorloos. De mooie zes-ender hier van beide foto’s, zagen we op een vroege morgen in het Reemsterveld op de Hoge Veluwe. Maar ook hier waren het momentopnamen, kort maar hevig, heel even hadden we de bok scherp in beeld en… weg was hij weer. Verdwenen in het hoge gras, gewoon spoorloos.
Zo’n blik spreekt boekdelen, en heeft tegelijkertijd iets mysterieus – Foto: ©Louis Fraanje
Meer sfeer
Toch hadden die momenten, ondanks het hoge gras, ook wel iets. Ze geven de foto net even ietsje meer sfeer. Mede ook daarom willen wij ze u niet onthouden. We hebben samen genoten van het reewild in deze tijd van het jaar. Hun prachtige rood-bruine vacht geeft ze iets extra tussen het hoge gras.
De bok met zijn mooie hoge stangen tussen de smeulen is echt een plaatje – Foto: ©Louis Fraanje
Mooi strijklicht
Als we een aantal dagen later in de buurt van Schaarsbergen zwerven, zien we vanuit onze ooghoeken ook een bok staan. En ook hier weer een mooie zes-ender met hoge stangen, niet zo dik gepareld als de andere bok, maar zeker de moeite waard. Door de hoge smeulen, waar het vroege ochtendzonnetje met haar mooie strijklicht, is de bok een plaatje om te zien. Je voelt de spanning van de bronst, als het ware door zijn lijf gaan. Een ogenblik, en dan kijkt hij met een verbouwereerde blik regelrecht in de lens.
Met een verbouwereerde blik kijkt hij regelrecht in de lens – Foto: ©Louis Fraanje
Het staat op ons netvlies
Dus… mooie bokken genoeg gezien, maar de geiten waren vaak snel verdwenen of bleven in de dekking. Dat was voor ons natuurlijk best een tegenvaller, maar dat moet je kunnen accepteren. Je kunt natuurlijk – zoals sommigen doen – achter het wild aan gaan jagen, maar dat geeft alleen maar verstoring en levert uiteindelijk niets op. Het enige wat je ermee bereikt dat is stress, zowel bij dieren als bij jezelf, dus dat moet je zeker niet doen!
Fransien zegt altijd heel wijs: “Geniet van het moment, en kun je geen platen schieten, jammer dan. Het staat toch op het netvlies en je hebt er weer iets moois aan beleefd!” Deze mooie en wijze gedachte nemen we dan maar weer mee naar onze volgende zwerftocht door bos en veld, op zoek naar het reewild.
Lees ook: Reeënbronst op hoogtepunt – Deel 2
