De bok met de vervormde linkerstang
In ons vorige verhaal, had ik al verteld, dat wij weinig in beeld kregen voor wat betreft de bronst van het reewild. Vandaag hopen we meer geluk te hebben, wie weet. In een stuk bos met veel lijsterbes, weten we dat er een aparte bok rondstruind. Hij heeft namelijk een vervormde linkerstang, tenminste er staat een end vanaf de rozenkrans alleen naar voren. Hij loopt al een paar weken te jagen, maar telkens als we hem eindelijk ontdekt hebben, lukt het niet om hem mooi in de lens te vangen. Het is ook een redelijk dichtbegroeid vak, maar we blijven het proberen, en de aanhouder wint.
Stond de prachtige bok aan de rand van het bosvak – Foto: ©Louis Fraanje
Blaffende reebok
Dat bleek ook nu weer het geval, want opeens zagen we hem onder een spar aan de rand van het bosvak staan. Ongeduldig stond hij om zich heen te kijken, een schitterend gezicht in de vroege avond. De geit zal wel niet ver uit de buurt zijn, want we hadden de bok al een paar keer horen blaffen. Dus lieten we onze blik langs de lijsterbesstruiken gaan, en… ja, hoor, even verderop stond ze heel op haar gemak, blaadjes van de lijsterbes te knabbelen.
De reegeit staat lekker te knabbelen aan de blaadjes van de lijsterbes – Foto: ©Louis Fraanje
Op je hoede zijn
Nou ja, op haar gemak? Je merkte gewoon dat er iets in de lucht hing, de spanning van de bronst was gewoon voelbaar. Maar je moet ook op tijd eten, anders hou je het niet vol met zo’n wilde bok achter je aan. Dus moet je steeds op je hoede zijn, zo lijkt het. En de bok…? Och, hij is inmiddels ook wat dichterbij gekomen en probeert ook maar eens wat lijsterbesblaadjes naar binnen te werken. Intussen kunnen we op ons gemak zijn prachtige koptooi met de aparte linkerstang bewonderen.
Als hij tussen de struiken staat, kunnen we hem eens mooi bewonderen – Foto: ©Louis Fraanje
Wirwar van takken
Ze blijven beiden in het dichte bosvak staan eten. Al met al maar een saaie boel, tenminste voor wat de ‘bronst’ betreft, weinig actie vanavond. Toch probeer ik tussen de wirwar van takken de reeën in de lens te vangen. Tenslotte is het een schitterende bok, en krijg je hem niet gemakkelijk in beeld. Zo tussen de struiken voelt hij zich lekker veilig, en maakt dan ook geen aanstalten om te vluchten. Nee, hij kijkt zo af en toe onze richting uit, en gaat onverstoorbaar verder met de maaltijd. Hij heeft toch tijd genoeg en de avond is nog lang, voor hem tenminste, want wij moeten voor dat de zon helemaal onder is, het veld uit zijn. Dat is een (on)geschreven wet in onze bossen op de Veluwe, en daar proberen wij ons dan ook zoveel mogelijk aan te houden!
Hij kijkt zo af en toe onze richting uit, en gaat rustig verder met eten – Foto: ©Louis Fraanje
Genoten met volle teugen
Op weg naar onze auto, laten we de gebeurtenissen van deze avond nog eens de revue passeren. We zijn het er beiden over eens, dat ondanks de reeënbronst vanavond wat ‘tam’ was, wij toch weer met volle teugen hebben genoten van het prachtige reewild. Maar… nu moeten we naar huis, en proberen het de komende dagen gewoon nog eens. Wie weet?
