Drie keer is scheepsrecht
Blijven volhouden, dat is de beste ‘drijfveer’ bij het jagen met de camera, zoals onze vriend Ton Heekelaar het zo mooi kan formuleren. En… hij heeft gelijk, want net als bij het jagen met het geweer, is ook bij het fotograferen, geduld een schone zaak. Geduld, en nog eens geduld, dan lukt het uiteindelijk toch vaak wel. Onverwachts is het raak, en moet je alle zeilen bijzetten om je camera in gereedheid te hebben om het vast te leggen. En het was goed raak!
Zagen wij tussen het hoge gras de bok en de geit – Foto: ©Louis Fraanje
Drijven
Alleen… speelde het hoge gras ons ook hier weer parten, helaas. Fransien ontdekte het stel in de smeulen op het open veld. Dan zagen we een kop hier, en dan weer daar, de bok was duidelijk achter de geit aan het ‘drijven’. Ik probeerde, zo goed en zo kwaad als het ging, de twee op de gevoelige plaat vast te leggen, dat lukte maar zo half half.
Af en toe keek de bok verontwaardigd onze richting uit – Foto: ©Louis Fraanje
Beweging
Zo af en toe keek de bok verontwaardigd onze richting uit, maar rende dan weer met volle vaart achter zijn geliefde aan. Zo tussen de hoge halmen door te moeten fotograferen, is echt een regelrechte ‘crime’, want gebeurt er net iets spannends, gaat je autofocus op hol door de wuivende halmen. En… dan moet je toch rustig blijven, want anders komt er helemaal niets van terecht. Razendsnel bewegen de reeën zich door het hoge woud van smeulen, en razendsnel beweegt mijn camera mee en klikt onophoudelijk. Ik zie straks wel wat het geworden is.
Het is bijna zover, dat hij de geit wil bespringen, maar… – Foto: ©Louis Fraanje
Energie
Het is bijna zover, dat hij de geit wil bespringen, maar ze komt er – letterlijk en figuurlijk – onderuit. Maar de bok geeft niet op en rent weer als een ‘dolle stier’ achter haar aan. Wat een energie, ongelooflijk zoals beide dieren door het hoge gras razen. Mijn camera lijkt wel een machinegeweer, maar het is dan ook een schitterend schouwspel.
Ongelooflijk zoals beide dieren door het veld razen – Foto: ©Louis Fraanje
Gewoon doorgaan
Uiteindelijk zijn er maar enkele platen echt wat geworden, maar voor ons was het zeker de moeite meer dan waard. En… ik blijf het maar weer herhalen, gewoon ‘doorgaan’ en nooit opgeven! Als we op de terugweg een laag bosvak met Amerikaanse eiken passeren, zien we tussen het groen iets bruins bewegen. Voorzichtig manouvreren we onze auto in de berm en staan even later ‘oog in oog’ met een prachtige reebok, die zich de bladeren van de eik goed laat smaken.
Staan we even later ‘oog in oog’ met een prachtige reebok – Foto: ©Louis Fraanje
Blaffen
Het is natuurlijk een schitterend gezicht, die bruine bok in de late avondzon, tussen al die groene bladeren. Als de bok ons eenmaal in de gaten heeft, blijft hij nog enkele ogenblikken staan, en gaat er dan luid blaffend vandoor. Voor ons kan ook deze avond niet meer stuk. En… al hebben we dan geen vechtende bokken op de gevoelige plaat kunnen vastleggen, het was weer in één woord “geweldig”!
