Grijs begin en kleurrijk einde
Dat het een schitterende bronstavond was, dat kon u in het eerste deel al lezen, maar het mooiste moet nog komen. Tenminste wat het licht betreft, mooier hadden wij het ons niet kunnen wensen. Zo grijs als de avond was begonnen, zo kleurrijk valt de avond over het Reemsterveld. Het mooie strijklicht en de koelte van de avond geven het bronstroedel, wat nu op het open veld staat, een extra dimensie. Vooral bij het plaatshert, zien we de damp uit zijn bek komen als hij staat te burlen.
Zware bassen
Als hij even later een rivaal ontdekt, gaat hij er als een speer op af. Maar het blijft bij wat imponeergedrag en wat burlen. Toch is het een schitterend gezicht als ze even later, een paar meter van elkaar, in het volle licht van de avondzon gaan staan burlen. Een frisse wind komt over het veld, onze richting uitwaaien, en tegelijkertijd draagt zij de zware bassen van beide herten over onze hoofden, ver weg naar de horizon.
Mooi strijklicht
Op iedere plek is het licht weer anders, maar het blijft gewoon mooi. We houden ons plaatshert nauwlettend in het oog, want, mocht hij nog een keer heel mooi in het avondlicht gaan staan burlen, dan willen we hem “platen”! Dat woord heb ik van Ton Heekelaar meegekregen, warempel een mooie benaming voor het vastleggen op de gevoelige plaat. En… we hebben geluk vanavond, want het plaatshert dat bij dit roedel hoort komt onze richting uit. Het duurt maar even, en dan gaat hij op de rand van een oude wal in het veld staan burlen. Precies in het mooie strijklicht van de avondzon, dus kunnen we heel mooi de damp uit zijn bek zien komen als hij z’n bronstroep over het Reemsterveld laat daveren.
Puur genieten
Ook Fransien is zichtbaar onder de indruk van dit schitterende schouwspel, daar voor ons op het open veld. Dit is pas echt “puur genieten”, dit is nergens te koop, dit overkomt je gewoon. De muggen dansen van plezier, rondom het plaatshert en ook het spinrag tussen het gras licht heel mooi op in dit schitterende avondlicht. We kunnen ons geluk niet op, wat een prachtige avond, heerlijk. Maar het plaatshert vindt het blijkbaar welletjes en drijft zijn roedel dames voor zich uit, richting een heuvel aan de horizon.
Rondhangen
Nou ja, het is niet anders, dit hebben we in ieder geval binnen. En… zo staan we nog na te genieten van deze mooie avond op het Reemsterveld van de Hoge Veluwe. We kijken het bronstroedel na, als ze richting de heuvel gaan. Nou, wie weet, hopelijk blijven ze daar wat rondhangen en krijgen wij ze straks nog even mooi in beeld. Vooral, wanneer de zon onder de horizon is verdwenen en de avondlucht nog even goud en geel kleurt.
Wat een schitterend licht
Het duurt toch nog wel heel even voor ze bij de heuvel zijn aangekomen. Dat is niet erg, want dan wordt het alleen maar mooier, nu de zon inmiddels achter de heuvel is verdwenen. Na enige tijd zien we de hinde’s, gevolgd door het plaatshert, de heuvel opklauteren. De wens is de vader van de gedachte, maar… zo af en toe heb je alle geluk van de wereld en gebeurt het gewoon. Zo ook vanavond, wat een licht en wat feest. Even later staat het bronstroedel dan eindelijk op de heuvel, als een donker silhouet tegen de prachtig gekleurde avondlucht. Wat een bijzondere avond, die zo grijs begon, maar nu zo kleurrijk eindigt!