Lange sliert mensen
Vervolgens zette men koers naar de bekende Bloedsteen, die een eind verder op een wat hoger deel van het bos ligt. Je kon merken dat het wandelpad nu licht begon te stijgen, maar geen centje pijn, met goede moed volgden de wandelaars hun gids. Een schitterend gezicht om die lange sliert mensen door het bos te zien gaan. Fransien Fraanje – die alles op de gevoelige plaat vastlegde – was even vooruit gelopen om, vanaf de Bloedsteen een mooie plaat te schieten.
Rondom de Bloedsteen
Aangekomen bij de Bloedsteen, vertelde Louis honderduit over de soms mystieke sfeer die er om de geschiedenis van deze grote zwerfkei ligt. Hij vertelde dat er volgens de legende ‘s nachts bij volle maan, bloed uit de steen kan worden geprikt. Vroeger probeerde de Edese jeugd dat ook, en kwam natuurlijk wel bloed, maar niet uit de steen. Deze verhalen spraken de kinderen in het gezelschap natuurlijk aan, dat kun je geloven.
Witte juffer
Het kon niet uitblijven, de legende van de ‘Witte juffer’ van Kernhem. De jonkvrouw die haar geliefde verloor op het landgoed. Deze “Witte Juffer” zou een knappe jonkvrouw zijn, die door haar stoere ridder in de steek werd gelaten en nu nog steeds treurend wacht op zijn terugkeer. Daarnaast kwamen nog allerlei verhalen en anekdotes over vroeger, die Fraanje in zijn jeugd gehoord had. Veel oude Veluwse gebruiken en gewoontes passeerden de revue.
Enorme sparren en wilde zwijnen
Daarna ging de tocht langs de schitterende hoge douglassparren, waarvan de naalden zo’n lekkere citrioengeur verspreiden. Eigenlijk een exoot, hij komt uit Noord-Amerika, maar wel een boom die hier in het Edese bos geweldig naar zijn zin heeft. En… dat de hoogste boom van Nederland, ook een Douglas is!
Hier legde hij ook het verschil uit tussen den en spar, de den heeft dubbele naalden(duo) en de spar enkele(solo). De grote plekken omgewoelde bosgrond langs het wandelpad, was het werk van de wilde zwijnen, die naarstig op zoek waren geweest naar insecten.
Ook hier had hij wel weer het een en ander te vertellen, en kreeg de lachers op zijn hand, bij de diverse anekdotes over jagers en stropers. Tegelijkertijd legde Fraanje ook uit hoe ontzettend belangrijk een goed wildbeheer is en dat je de zwijnen niet ongelimiteerd hun gang kunt laten gaan.
Zwijnenprobleem
Op een van zijn vorige wandelingen had een mevrouw uit Den Haag, hem gevraagd waarom de zwijnen afgeschoten moesten worden. Hij had daarop direct een tegenvraag aan haar gesteld – mede doordat zij dicht bij de politiek woonde – of zij misschien een alternatief had? “O, zeker”, had zij geantwoord, “dan gaan we ze vangen, stoppen ze in een grote vrachtwagen en brengen ze naar een bos waar ze nog niet zijn!” Waarop hij heel nuchter had gereageerd: “Dat is nou politiek ten voeten uit, het probleem verplaatsen in plaats van op te lossen!”.
Uitkijkpunt als afsluiter
Alhoewel de smeuige verhalen bijna eindeloos lijken te zijn, vliegt ongemerkt de tijd voorbij. En wordt de terugtocht aanvaard, want men krijgt na afloop in de Bethelkerk ook nog een warme maaltijd aangeboden. Als de groep wandelaars bijna op het eindpunt van de wandeling zijn aangekomen, houdt Fraanje nog even halt bij het prachtige uitkijkpunt achter de boerderij ‘Engelenhove’. Hier is een mooi rond plein gemaakt met drie grote zitbanken, van waaruit men een schitterend uitzicht heeft op het Huis Kernhem. Hier word als afsluiter nog een mooie groepsfoto gemaakt en gids Louis Fraanje bedankt voor de leerzame en vooral gezellige wandeling. Zo rond de klok van vijf uur kan iedereen op weg naar de Bethelkerk in Ede, waar vrijwilligers voor de inwendige mens zullen zorgen!
Tenslotte…
Vanaf deze plaats wil onze voorzitter Louis Fraanje, samen met zijn vrouw Fransien, zijn waardering uitspreken voor al de vrijwilligers, die deze jaarlijkse Gemeentedag met de gemeenteleden van de Bethelkerk Ede mogelijk maken. Het voelde voor hem als een warme deken en hij heeft het met alle liefde gedaan!