Hubertus doet mee met de bronst
Daar verscheen Hubertus tussen de dennen – Foto: ©Louis Fraanje
Nee, we hadden het na die maandag de 21e september, dat we Hubertus zo alleen bezig hadden gezien, niet meer verwacht. Maar… hoe geheel anders is het gelopen. Meteen de volgende dag al, heeft hij de grote gok gewaagd. Tjonge, jonge, wat een verrassing! Nou, nou, en het artikel “Burlende Hubertus topmodel” met foto op de voorpagina van de Telegraaf, lokte woensdag 23 september natuurlijk allerlei media naar de Hoge Veluwe.
Wat een lef!
Al vroeg in de middag zagen we hem het dichte dennenbos uit komen wandelen. Als een matador betrad hij de bronstarena, zo van ‘wie doet me wat’. Toen even later een twintigtal hindes zich lieten zien, ging hij er op af en paradeerde er omheen, of hij nooit anders gedaan had. Wat een lef! De camera’s van de diverse TV-omroepen probeerden er het een en ander van vast te leggen. Je kon wel heel duidelijk merken, dat hun insteek een totaal andere is, dan de onze.
Een burlend ‘topmodel’ met een aantal hindes op de bronstplaats – Foto: ©Louis Fraanje
Zijn kans
Louis achter de camera – Foto: ©Arjan Hoefakker/Omroep Gelderland
Ja… en dat hebben we gemerkt, zeg maar ‘aan den lijve’ ondervonden. Iedereen moest en zou nu dat hert zien. Hubertus zelf raakte er niet in het minst van onder de indruk, die was de ‘koning’ te rijk met zijn roedel dames van minstens twintig in getal. Ineens is het zover, die kans laat je – ondanks al die media-aandacht – niet liggen, dan doe je echt mee met de grote jongens!
Ook als het later gaat regenen, gaat hij onverdroten door met de dames het hof te maken. Voor ons biedt de paraplu dan uitkomst, maar Hubertus geeft er totaal niet om, die heeft op dit moment wel wat anders aan zijn hoofd. Onderwijl probeer ik er toch wat van op de ‘gevoelige plaat’ vast te leggen. Hoewel een presentator bezig is met allerlei populaire vragen aan mij te stellen, blijf ik rustig doorknippen.
Hubertus gaat hier – letterlijk – zijn neus achteraan – Foto: ©Louis Fraanje
Je neus voorbij
Als er dan een ‘odeurtje’ van een bronstige hinde je neusgaten bereikt, dan moet je er wel achteraan. Helaas, het mocht nog even niet zo zijn. Toch beter opletten Hubertus, anders gaat het – letterlijk en figuurlijk – aan je neus voorbij. Maar, al doende leetrt men, en hij is nog jong. Even later staat hij aan de bosrand te kijken, en komt er opeens een nieuwsgierige hinde, achter hem langs, om eens poolshoogte nemen.
De nieuwsgierige hinde loopt achter Hubertus langs – Foto: ©Louis Fraanje
Omgekeerde wereld
Eerst kijkt de hinde onze richting uit, met een ietwat verontwaardigde blik in haar ogen, om vervolgens het plaatshert Hubertus van top tot teen te bekijken. Het lijkt nu wel even de omgekeerde wereld, en nog komischer is het als zij haar bovenlip omhoog trekt om te flemen(ruiken). Zo kan het verkeren, dat zien we hier maar weer eens heel duidelijk.
Het is een komisch gezicht, die (flemende)ruikende hinde achter Hubertus – Foto: ©Louis Fraanje
Persoonlijke bronstgeur
Na deze uitgebreide controle, verdwijnt ze al huppelend naar het bronstroedel, blijkbaar kon Hubertus haar goedkeuring wegdragen. Nou ja, hij heeft natuurlijk al ruimschoots van te voren zich af moeten reageren op bomen en struiken. Ook heeft hij volop in de modder van de zoel liggen rollen en zichzelf onder gesproeit met urine etc. Dit om zoveel mogelijk zijn persoonlijk bronstgeur te verspreiden, en om maar zoveel mogelijk de hindes te bekoren. Daarnaast laat hij ook regelmatig zijn burlende bronstroep over de arena van de Wildbaanweg daveren. De plek, die nu aan hem toebehoort, en dat laat hij dan ook ‘luisterrijk’ weten, aan een ieder die het maar horen wil.
Hubertus laat zijn burlende bronstroep over de arena van de Wildbaanweg daveren – Foto: ©Louis Fraanje
In de ban van Hubertus
We vinden het helemaal fantastisch, dat hij het zo ver geschopt heeft en gunnen hem deze plek als ‘plaatshert’ in de bronstarena, van harte. Het is nu maar te hopen, dat hij niet te overmoedig wordt, want dan zou het weleens van korte duur kunnen zijn. Als we dit schrijven, dan hebben we nog geen flauw idee wat er de komende dagen gaat gebeuren. We zijn nu echt helemaal in de ban van onze stoutmoedige ‘Hubertus’. We volgen hem nu van dag tot dag, want… wie weet, het kan morgen zo totaal anders zijn, is onze ervaring!
