Zestig jaar geleden logeerde ik voor het eerst in een korenschoof bij de Harz
Binnenkort is het herfstvakantie. Een mooie gelegenheid om er eens op uit te trekken. Toen onze kinderen nog klein waren, was het Harzgebergte in Duitsland een schitterende bestemming. Na ongeveer 400 kilometer rijden, waren we in een totaal andere wereld met bergen, watervallen, grotten, oude zilvermijnen enz. Er is in deze tijd van het jaar een ruime keuze uit hotels en talloze vakantiewoningen. Een fijne vakantiewoning is trouwens de helft goedkoper als een hotelkamer.
Wel zes of zeven treinen per dag gaan naar de top van de 1142 meter hoge top van de Brocken. Soms zitten de zeven rijtuigen helemaal vol toeristen, want een bezoek aan de Brocken is een geliefd uitje. Een retourtje kost € 37.- De anderhalf uur durende tocht met de stoomtrein is alleen al een belevenis – Foto: ©Gerrit de Graaff
Zestig jaar
Vorige week hebben Tiny en ik, voor de zoveelste maal, een aantal dagen gelogeerd in de Harz. Het was, wat mij betreft, ook een beetje een jubileum, want deze maand is het precies zestig jaar geleden dat ik, met mijn vriend Wim van ’t Foort, voor het eerst naar de Harz ben geweest. We hadden allebei een zware 2-cyl. Zündapp 500 en besloten met één motor te gaan. We vertrokken op 25 augustus 1955 uit Barneveld en reden Duitsland in. Snelwegen waren er toen nauwelijks. Af en toe wisselden we elkaar af.
Zonovergoten bergen
Overal stonden korenschoven op de akkers langs de weg. In de schemering, vlakbij de Harz, bouwden we de motor in een korenschoof. Wij hielden onze leren jassen aan en kropen elk ook in een schoof. Zo was er niets meer van ons te zien. De volgende dag om een uur of zes zagen we de zonovergoten bergen van de Harz. Prachtig. Dit moment vergeet ik nooit meer. We hebben wat brood en krentenbollen gegeten en zijn de bergen ingereden. In het 600 meter hoge mijnwerkersdorpje Altenau hadden de bewoners een of twee koeien losgelaten. Ze werden opgehaald door een herder die ze liet weiden op de berghellingen. Tegen de avond liep de herder weer met de koeien door het dorp en iedere koe ging vanzelf naar de eigen stal. Al die stallen zijn nu vakantiewoningen geworden.
Op 25 augustus 1955 gingen Gerrit de Graaff en Wim van ’t Foort op de motor naar het Harzgebergte: zestig jaar geleden… – Foto: ©Gerrit de Graaf
Talloze malen
Een paar jaar later verscheen Tiny op het toneel. Ik wilde haar ook de Harz laten zien. Met een in Amersfoort gehuurde Volkswagen (10 cent per km) vertrokken wij op 20 juni 1958 naar de Harz. Op een pleintje in het dorp Altenau was een soort VVV. Hier werd de kamerverhuur geregeld. Allereerst werd gevraagd of we getrouwd waren. Nee. Ik kreeg een kamer bij een boswachter en Tiny kreeg een kamer een eindje verderop in de straat. Later gebeurde dat nog een paar keer in een hotel. Tiny kreeg een 1-persoons kamertje aan het begin van de gang en ik helemaal achteraan. Dat waren nog eens tijden. We zijn nadien een beetje van de Harz gaan houden. Talloze malen hebben we daar genoten van een korte of lange vakantie. Gaan er een paar jaar voorbij zonder Harz, dan moeten we er nodig weer heen.
De top van de Brocken in een laag hangende wolk. In het rechtse gebouw is een fraaie expositie van het National Park Harz – Foto: ©Gerrit de Graaff
De Brocken
Het Harzgebergte is een rotsplateau, iets groter dan de Veluwe met als hoogste berg de Brocken: 1142 meter hoog. De bergen zijn overwegend bedekt met naaldbomen. We maken ons wel zorgen over de vele dode dennen op 600 meter hoogte. In de lagere delen zijn ook beukenbossen en moerassen met een speciale plantengroei. Overal ruisen beekjes. Prachtige wandelroutes lopen langs grillige rotspartijen en watervallen.
Wij logeerden afgelopen weekend in één van de fijne vakantiewoningen van de familie Rohr, aan de rand van het mijnwerkersdorp St. Anderasberg. Meer informatie: Harz Ferienwohnungen
Langs de spoorlijn is een voetpad naar de top van de Brocken. Veel mensen gaan heen met de trein en terug lopen – Foto: ©Gerrit de Graaff
Van harte aanbevolen
We bezochten in St. Andreasberg de oude zilvermijn ‘Grube Samson’. Heel interessant. Niet ver daar vandaan vertrekt meerdere malen per dag, vanuit Drei Annen Hohne, de trein met een stoomlocomotief naar de top van de Brocken. Deze hoogste berg van het Harzgebergte lag vroeger in de voormalige DDR. Jarenlang hebben we van achter ‘het ijzeren gordijn’ naar de berg in de verte staan kijken. Toen de grens in 1990 kwam te vervallen zijn Tiny en ik meteen met de trein naar de top van de Brocken gereden. Het was een grandioze ervaring. De reis met de stoomtrein, vanuit Wernigerode naar de Brocken duurt ongeveer anderhalf uur. Er gaan wel zes of zeven treinen per dag naar de top van de Brocken. Meer informatie: Harzer Schmalspurbahnen Goeie reis naar het Harzgebergte in Duitsland.
Ook gepubliceerd in de Barneveldse Krant –3-10-2015
Bekijk ook het filmpje:
