Het weerbericht gaf windkracht 8
Goed aangekleed, hoewel het helemaal niet koud was, gingen we nu dwars door de duinen richting de zee. Gisteren, in de namiddag waren wij ook naar het water geweest, en hadden we nog even vanaf het duin de zee afgespeurd, maar alles leek vrij rustig.
Dat is vandaag wel even anders, windkracht 8 tot zelfs 9 gaf het weerbericht, nou dan weet je het wel. Maar… dat deerde ons niet, dat is voor ons nu juist het allermooiste wat er is. Hoe dichter we bij het water kwamen, des te harder de stormwind probeerde om ons omver te blazen.
Bijna gezandstraald
We moesten nu alle zeilen bijzetten om ons staande te houden. Eenmaal op het strand bij Paal 28 aangekomen, werden we bijna gezandstraald door het wild opstuivende zand. Op een gegeven ogenblik leek het wel of de voeten van Fransien verdwenen in de branding. Achter haar beukten de golven – opgezweept door de wind – achter elkaar en met donderend geweld op het strand. Onvoorstelbaar wat een enorme kracht het zeewater heeft!
Elementen trotseren
Een buitenstaander zal ons misschien wel voor gek verklaren, maar wij trotseren graag de elementen. Het geeft je een ‘machtig’ gevoel, hoe raar dat voor sommige mensen misschien ook mag klinken. Iets verderop waren jongelui aan het ‘plankzeilen’, en daar was het natuurlijk uitstekend weer voor met deze wind. Een schitterend gezicht om de acrobatische toeren van deze gasten te volgen, zo heeft een ieder zijn eigen manier om de elementen te trotseren.
Natuurgeweld
Ieder zijn hobby, maar niets voor ons, wij blijven graag met beide benen op de grond. Buiten ons tweeën waren er maar weinig mensen op het strand, uitgezonderd een handjevol echte liefhebbers. Na zo ongeveer een uur lang op het strand vertoefd te hebben, hoorden we vanuit het Noorden geroezemoes van mensen. Door de nevel van het stuivende zand ontwaarden we een grote groep wandelaars, die dus blijkbaar ook iets hadden met dit natuurgeweld.
Sfeervol moment
Vanwege de felle Zuidwester kwam de groep maar langzaam vooruit, wel een schitterend gezicht om te zien. Met links de golvende zee en aan de rechterkant van de wandelaars de hoge duinenrij. Een totaal ander beeld, in vergelijking met de plankzeilers in de branding, maar wel heel erg mooi en sfeervol moment.
Plotseling wordt ik opgeschrikt door een blaffende hond, hij behoort toe aan een wandelaar die ook het zilte nat heeft opgezocht. De hond springt vrolijk om Fransien heen, die allerlei capriolen aan het uithalen is om tegen de wind in naar ons toe te komen. Gegrepen door de harde wind en het opstuivende zand, beleefd ook de hond er blijkbaar veel plezier aan. Zijn haren waaien wild om z’n kop en hij heeft – net als Fransien – echt moeite om op de been te blijven.
Een Drent op Texel
Het is een prachtige Drentsche Patrijshond, ook wel in de volksmond “Drent” genoemd, is een hond die als “staande jachthond” bekend staat. De hond blijft stokstijf staan voor het wild, het zogenaamde “voorstaan” als hij/zij dit tot zeer dicht genaderd is. De Drent is een hond die zijn neus gebruikt en niet op “het zicht” jaagt . Het is een uitstekende jachthond, een zogenaamde apporteur.
Trekhond en kindervriend
De Drentsche Patrijs is een veelzijdig ras, en werd vroeger ook gebruikt als trekdier voor de melkkar vooral in Drenthe, het is een goede waakhond en ongedierte-bestrijder. Maar vooral is het een grote kindervriend. Het ras staat bekend om zijn trouw en het vermogen om veel te accepteren van kinderen.
Kortom, een ideale gezinshond met het vermogen tot jagen, en… het is een plaatje om te zien. Zo genieten we allemaal op onze eigen manier van de natuur, zowel mens als dier!
Lees ook: Noordwaarts – Deel 3