Een sprong reeën
Ik was alweer een hele tijd niet in het “Rauwe Veld” geweest, maar afgelopen zaterdagmorgen ben ik er toch maar weer eens gaan kijken. En het geluk was mij goed gezind, want in het weiland aan de rand van het moeras, liep een sprong reeën van acht tot tien stuks bij elkaar. In de gauwheid zag ik dat er ook een mooie bok bij liep, met een gaffelgeweitje nog in de bast zo te zien. Dus geen echte ‘ouwe’ bok, die waren in geen velden of wegen te bekennen. Plotseling gingen ze op de loop, al kon ik niet direct ontdekken waardoor ze verstoord waren, maar hoe dan ook, ze vertrokken richting bosrand.
De sprong reeën vertrok richting bosrand – Foto: ©Louis Fraanje
Knopbokje
Ik denk, dat ze zich aan de bosrand wat veiliger voelden, want daar eenmaal aangekomen gingen ze weer rustig verder met hun maaltijd. Een geit en een bokje bleven eventjes staan, en ik zag dat het bokje maar twee puntige stangetjes op zijn kop had staan, een knopbokje dus. De basthuid was verdwenen, dus die was er vroeg bij. De oudere bok liep verder door, al hoopte ik dat hij niet de dekking zou ingaan. Dat gebeurde dan ook gelukkig niet.
Vooraan staat achter de reegeit het knopbokje – Foto: ©Louis Fraanje
Fazantenhaan
En even later stonden de anderen ook even mijn richting uit te kijken. Toen ontdekte ik wat meer naar rechts in de hoek een fazantenhaan. Zouden ze daar soms van het luide kok…kok… geluid geschrokken zijn misschien? Och… wat geeft het ook, ze bleven in ieder geval staan, en zodoende kon ik ze mooi vanuit mijn schuilhut observeren en fotograferen.
Ril of onrustig
Gelukkig zitten er in het “Rauwe Veld” nog wel een flink aantal fazanten, en al zijn het exoten, ik geniet altijd van deze kleurrijke vogels. Toen ik nog eens goed keek, ontdekte ik nog een fazantenhaan aan de bosrand. En blijkbaar werden de reeën daar toch een beetje ril(onrustig) van, want je zag meteen, dat ze wat dichter bij elkaar gingen lopen. En regelmatig stonden ze te zekeren en gingen hun kopjes en oren alle richtingen uit.
Een schitterend gezicht, zo’n sprong reeën aan de bosrand – Foto: ©Louis Fraanje
Jongere generatie
Als ze zo met het hele stel tegen de bosrand staan te kijken, vallen ze nauwelijks op in hun wintervacht. Het is een schitterend gezicht om zo acht stuks reewild bij elkaar te zien in een sprong. De rest was inmiddels al in de dekking getrokken. Ik zal ze de komende tijd eens in de gaten houden, en daarnaast hoop ik, dat de twee oude bokken “Castor” en “Pollux” zich ook nog ergens ophouden in het veld. Maar… die ouwe rakkers zijn ontzettend schuw, die kennen de klappen van de zweep of van het geweer zo onderhand wel. Want als reebok met zo’n prachtige trofee op je kop, moet je dubbel oppassen. En zo raar is dat niet, want uiteindelijk moet de jongere generatie ook een kans krijgen. Al zou ik het wel jammer vinden, als deze beide ‘gladiatoren’ uit het reewild-bestand zouden zijn weggeschoten!
Uiteindelijk trok het reewild de dekking in en was de voorstelling afgelopen voor die dag, maar… we hopen – bij gezondheid – binnenkort hier weer terug te komen, want we willen toch graag goed op de hoogte blijven.
Bekijk ook de twee onderstaande filmpjes:
