Toegenomen wildstand
De schrijver-geneesheer is jager in hart en nieren. “Ik had een oud-oom in Voorthuizen, een jager, waar wij als kind wel kwamen. Als hij je bij de arm pakte om je iets aan te wijzen, voelde je de natuur zo naar binnen stromen. Dat soort mensen, Gazenbeek was ook zo, ze zijn zo vergroeid met de natuur, dat ze de jacht als een natuurlijk verschijnsel zien.
De wildstand is enorm toegenomen de afgelopen honderd jaar. In mijn jeugd was een haas een zeldzaamheid en moet je nu zien. Hoeveel reeën hebben we wel niet in Nederland? Dat is voor een groot deel toch te danken aan het werk van de jagers. De jacht ligt onder vuur. De anti-jachtmentaliteit is een geloof en als je geloof gaat bestrijden krijg je martelaren. Waan die bestreden wordt, versterkt zich. Het schot is slechts de paukenslag in een symfonie. Jagen is negentig procent inspanning en een klein beetje oogst.”
Tot zover het interview met Rob Wijnsma
Vrijbuiters van de Veluwe
Op onze donateursavond, vrijdag 27 oktober 1995 in Partycentrum Floor te Lunteren nam Wil Huygen het eerste exemplaar van “Vrijbuiters van de Veluwe – Deel 1” in ontvangst. Een boek vol schitterende stropersverhalen, geschreven door Jac. Gazenbeek, inmiddels is “Vrijbuiters van de Veluwe – Deel 2” ook verschenen. Beide boeken zijn nog altijd verkrijgbaar bij Boekwinkeltje Lowieke .
Bij deze presentatie waren ook de bekende jachthoornblazers “De Overlopers” uit Hoenderloo aanwezig. Toenmalig bestuurslid Lidy van Doorn schreef:
“De heer Huygen verklaarde dat hij zeer vereerd was om uitgenodigd te zijn voor zo’n eerste exemplaar, en dat vooral met het thema Vrijbuiters. Op momenten dat hijzelf spannende avonturen in het veld beleefde, had hij zich een echte vrijbuiter gevoeld. Hij sprak zijn grote bewondering uit voor de verhalen van Jac. Gazenbeek en het werk van de stichting, alsmede de onvermoeibare inzet van voorzitter Louis Fraanje, om met zo’n enthousiasme deze verhalen levend te houden.
Ook het feit dat bij deze verhalen, de liefde voor de natuur, natuurbeheer en de jacht samengaan, geeft volgens Huygen een reeël beeld van de werkelijkheid. Tot slot gaf hij toe niet van speeches te houden en las daarom een spannend verhaal uit eigen werk voor.” <<
Herinneringen
“Weidmannsheil voor Louis Fraanje, onvermoeibare ijveraar voor de ( Veluwse) natuur, met de beste wensen van Wil Huygen en vele goede herinneringen!” Dat schreef hij op 13 april 1999 nog voor in de eerste uitgave van zijn boek “Nielen & Co”, dat ik van hem kreeg. Naast de vele andere boeken die hij heeft geschreven, was dit zijn laatste bestseller. Een bloemlezing van zijn belevenissen in het jachtveld, herkenbare verhalen, die meer dan 18 jaar lang in de Nederlandse Jager waren verschenen. In 2003 beleeft het boek nog weer een herziene en vermeerderde uitgave.
Andere wereld
Op 8 oktober 2008, was ik bij hem op bezoek, in zijn flat in Bilthoven. Grote ramen die uitkeken over de bomen naar de horizon. Maar… wat een totaal andere wereld, dan die hij zo gewend was. Wat een verschil met dat kleine paradijs in Tienhoven, waar ik hem jaren geleden ontmoette.
Desondanks hebben we die middag heerlijk samen zitten kletsen over de natuur en over de jacht op de Veluwe en over onze stichting, die zijn warme belangstelling genoot.
Samen bekeken wij de zojuist gereedgekomen nieuwe natuurkalender voor 2009, een éénmalige uitgave van onze stichting in groot formaat, met een twaalftal schitterende natuurfoto’s.
Eén voor één bekeken we de platen en werden over en weer de nodige op- en aanmerkingen over de verschillende diersoorten gegeven.
Ene verhaal na het andere
We keken terug op de opening van het Gazenbeek Centrum in oktober 1999, waarbij hij ook aanwezig was, en waar hij met de inmiddels overleden directeur van Burgers’ Zoo, Antoon van Hooff in gesprek raakte. Op die bewuste namiddag, vergaten we voor even de wereld om ons heen, en vertoefden we als het ware in de oude jachthut van Arnold van der Wal in het Speulderbos bij Garderen.
Zwierven we, vergezeld van de jachtopzichters Jac. Planta en Jan Venema over de Hoge Veluwe, op zoek naar het wild. Het ene verhaal na het andere rolde over de tafel, met de bekende twinkeling in z’n ogen, waarin je de vrijbuiter weer herkende. Hij genoot zichtbaar, en ik niet minder van dit gezellige samenzijn.
Herinneringen aan Wagner
Het “Weidmannsheil” dat hij me toewenste bij het afscheid in Bilthoven, klonk nog lang na in mijn oren. Niet wetende, dat dit onze allerlaatste ontmoeting zou zijn. Later in de auto, op weg naar huis, klinkt uit de radio opeens “Lohengrin” de Oventure van Richard Wagner, zijn lievelingsmuziek, dat raakt je tot op het bot. Dan moet de auto, op de eerste de beste parkeerplaats even aan de kant, want dan komen weer vele herinneringen naar boven.
Dan verschijnen er beelden uit het verleden, en zie ik in gedachten het prachtige “Slot Neuschwanstein” van Koning Ludwig II, die ook een echte fan was van Wagner. Het schitterende sprookjeskasteel in Beieren, waar ik ontzettend fijne en dierbare herinneringen aan bewaar, met de prachtige muurschilderingen. Namen als “Tannhäuser”, “Lohengrin” en niet te vergeten “Der Freischütz”, staan in ons geheugen gegrift. Wil kon daar ook echt van genieten!
Tenslotte…
Schrijver, geneesheer en jager Wil Huygen, geweer over de schouder, geruite pet op, is niet meer. Maar… zijn prachtige verhalen blijven als een herinnering met een gouden randje achter. Niet alleen bij mij, maar bij de velen die hem persoonlijk gekend hebben!
Wilibrord Joseph (Wil) Huygen werd geboren op 23 juni 1922 te Amersfoort en is op 14 januari 2009 in Bilthoven gestorven, hij werd 86 jaar. Op zijn rouwkaart stond de volgende tekst:
…nog iets van de gloed bespeuren
die eenmaal dit valkenoog bezielde…
Godfried Bomans
Met dank aan:
Marja van Buren, Lidy van Doorn, Corrie Poortvliet- Bouwman, Gilda Tabarez en Rob Wijnsma
Lees ook: 1922 – Wilibrord Joseph (Wil) Huygen – 2009 – Deel 3 – Slot
********************************************************************************************************************************
Ter nagedachtenis aan Wil Huygen, hieronder het prachtige filmpje met zijn lievelingsmuziek van Wagner:
The peaceful beauty of the forest enchants Siegfried. He listens to the song of a bird, who tells him of a beautiful woman named Brünnhilde, asleep on a mountain encircled by a ring of magic fire. Only one who has no fear can pass through the flames and awaken her from sleep. Siegfried immediately sets out to find her. Music performed by the Philadelphia Orchestra, conducted by Eugene Ormandy.