Woord van hulde
Samen met de trouwe lezers van “De Veluwenaar” staan we aan het begin van 2016. Dan is het een goed gebruik om even stil te staan bij het afgelopen jaar 2015.
In de eerste plaats heeft volgens mij de voorzitter van de Jac Gazenbeekstichting een “WERELD-PRESTATIE” geleverd.
Dat was uiteraard niet mogelijk geweest zonder de samenwerking met allen die de weblog van “De Veluwenaar” lezenswaardig samen stellen.
Daarvoor is een woord van HULDE gepast.
___________________________________________________________________________________________
Vossen-inspectie
Eind april 2015 werd ik door een vriendin in kennis gesteld van een nest jonge vossen in haar paardenwei nabij Arnhem. Zonder fotoapparatuur eerst op vossen-inspectie. Op haar aanwijzingen zag de vossenbouw er goed en vers bespeeld uit. Ook de prooiresten van o.a. grauwe ganzen bevestigden die zienswijze. Dat is immers een voorwaarde indien men met de hele fotohandel -gelijk een pakezel- gaat posten. Dan moet je gemotiveerd- en… goede verwachtingen hebben. Om op voorhand “wortel te schieten” wordt niemand echt vrolijk van. Na zorgvuldig de bouw op gepaste afstand te hebben geïnspecteerd heb ik de plaats bepaald waar zal worden gepost.
Vijf jonge vossen bij Arnhem – Foto: Ton Heekelaar
Vijf jonge vossen
Hierbij hield ik uiteraard rekening met overheersende westelijke windrichting, alsmede met de lichtinval wegens het gesloten vrij donkere bladerdek. Men dient uiteraard niet boven op de vossenbouw te gaan posten, doch op gepaste afstand om verstoring te minimaliseren. Achter een klein camouflagenetje heb ik diverse uren zowel ’s-morgens, ‘s-middags als ’s-avonds gepost. Tijdens die periode zag ik vijf jonge vosjes opgroeien waarbij duidelijk de onderlinge dominantie in rangorde werd bevochten. Dit heb ik bijna 14 dagen -zonder verstoring- t/m de eerste week van mei volgehouden. Lees meer: Jonge vossen, kleine rakkers
___________________________________________________________________________________________
Dassenburcht met wisselend succes
Vervolgens werd ik begin mei door een vriend, zijnde gepensioneerd jachtopzichter, getipt dat hij jonge dassen op een jarenlang bekende dassenburcht op de Midden-Veluwe had waargenomen. Uit ervaring blijkt het posten bij een bewoonde dassenburcht een hoofdstuk op zich. Vooral wanneer de hoofdburcht door diverse dassen wordt bewoond en één of meerdere bij-burchten kort bij de zogenaamde hoofdburcht zijn gesitueerd. Dan wordt de natuurfotograaf geconfronteerd met het feit dat de dassen vandaag in de hoofdburcht wonen en morgen in een bij-burcht. Houdt de zaak wel spannend!
Twee dassen bij de ingang van hun hol – Foto: Ton Heekelaar
Tactiek om zorgvuldig te posten
Wegens het lange daglicht heb ik steeds vroegtijdig aan het begin van de avond gepost. Hierbij rekening gehouden met de windrichting. Dat ligt bij een dassenburcht nog gevoeliger als bij een vossenbouw. Indien men besluit vanwege de windrichting voor de dassenburcht langs te lopen is men in de regel gezien. Dat wil zeggen: dat men solliciteert op een avondje “wortel schieten”! Dus tactiek waar te gaan posten: dient vooraf heel zorgvuldig te worden bepaald. Dassen zijn overwegend nachtdieren en komen in de regel vrij laat uit de burcht. Maar er zijn ook uitzonderingen die de regel bevestigen! De dieren gaan eerst op route naar een vaste latrine om vervolgens op jacht te gaan. Tot omstreeks half mei bij de dassenburcht met wisselend succes gepost. Lees meer: Met de kiekkast op den Das – 2 delen
___________________________________________________________________________________________
Reewild in de lens
In juli werd het tijd i.v.m. met de naderende reeënbronst (laatste week van juli tot eerste week augustus) om met mijn mobiele schuilhut (lees: auto) er op uit te trekken. Met de rijstzak op het portier om de telelens op te leggen heb ik ’s-morgens direct na zonsopgang een aantal rondjes Posbank te Rheden gereden. Na een recentelijke grote houtkap door Natuurmonumenten om de trek voor o.a. (hei)vlinders te bevorderen is de zichtbaarheid van reewild t.a.v. voorgaande jaren sterk afgenomen. Tevens is de Snippendaalseweg middels borden totaal voor alle gemotoriseerd verkeer gesloten verklaard.
Jonge reebok smult lekker van de braamblaadjes – Foto: Ton Heekelaar
Mobiele schuilhut
Wellicht hebben deze maatregelen voor het overkoepelende natuurbeheer (lees: ecosysteem) een positieve invloed, maar…… om reewild in de lens te vangen -via de mobiele schuilhut- een beperking! Desondanks toch nog het één en ander weten te platen. Lees meer: Reebok is dol op braamblaadjes
___________________________________________________________________________________________
IJsvogel-expeditie
Dat een mens niet op twee plaatsen tegelijk kan zijn heb ik ervaren met de ijsvogels nabij Westervoort. Zowel het eerste als het tweede broedsel gemist. Desondanks lukte het om het derde broedsel medio augustus/september toch nog te kunnen lokaliseren en een schuiltent te plaatsen. Van daaruit zag ik op zondag 30 augustus dat ’s-morgens vier jongen uitvlogen.
Jonge ijsvogel direct uit nestholte – Foto: Ton Heekelaar
Blauwe-Schicht, alias Kingfisher
Tijdens de vele uren, dagen en jaren dat ik de “Blauwe-Schicht”, alias “Kingfisher” observeer en fotografeer, heb ik mezelf inmiddels tot specialist gepromoveerd! Het één en ander was niet mogelijk geweest zonder de medewerking/toestemming van de pachter/grondeigenaar, alsmede door mijn inmiddels overleden fotovriend.
IJsvogel met baars als buit – Foto: Ton Heekelaar
Fascinerend
De onuitputtelijke ijver, behendigheid en doorzettingsvermogen van ijsvogels is al die jaren nog steeds in één woord fascinerend. Dit is natuurlijk in principe van toepassing voor alle natuurelementen.
Lees meer: Wederwaardigheden rondom IJsvogelpaartje – 4 delen
___________________________________________________________________________________________
Eigenzinnige hert “Hubertus”
Tot slot: komt vanaf juli t/m september het imposante edelhert “Hubertus” van het Nationaal Park De Hoge Veluwe in beeld. Dit eigenzinnige, solitaire en minder schuwe jonge vierjarige hert is inmiddels uitgegroeid tot niet alleen een Nationale, doch zelfs Internationale bekendheid. Niet honderden, maar duizenden bezoekers hebben “Hubertus” het afgelopen jaar gefotografeerd. Dus hieronder ook de opsteller van dit artikel. Ik had mij tot doel gesteld om “Hubertus” te fotograferen vanaf bastgewei, vegen bastgewei t/m een volledig geveegd gewei en klaar voor de bronst(aug-sept). Verder hoef ik over dit hert niet verder uit te wijden opdat er inmiddels voldoende over is gezegd en gerapporteerd.
Lees meer: Het legendarische hert “Hubertus” – 25 delen
Onder een oude spar wordt het gewei opgepoetst door “Hubertus” – Foto: Ton Heekelaar
Tot slot…
Allen die mij het afgelopen jaar op enigerlei wijze hebben bijgestaan, alsmede mogelijk hebben gemaakt mijn natuur-avonturen met de trouwe lezers van “De Veluwenaar” te delen, wil ik langs deze weg heel hartelijk bedanken. Bij gezondheid zal 2016 voor allen die de Veluwse dreven een warm hart toedragen -hopelijk- weer als een positieve belevingswaarde worden ervaren. Waarvan akte!
Met vriendelijk groet, Ton
