Kort maar krachtig
Na het televisie-optreden in ‘Gelderse Koppen’ op zaterdag 16 januari jl. heb ik ontzettend veel fijne en leuke reacties gehad. De meeste mensen vonden het eigenlijk veel te kort en had het – wat hun betrof – wel wat langer mogen duren. Persoonlijk ben ik het daar direct mee eens, als je ziet wat er overblijft van een hele middag filmen? Nou ja, dat is – helaas – de keuze van Omroep Gelderland geweest, daar heb je zelf geen enkele invloed op.
Maar… ondanks, dat het een kort item is geworden en ondanks de regen, waren de beelden schitterend. Het camerawerk van Gerrit Jonker verdiend alle lof!
Olielamp
Zoals ik al eerder had verteld, hebben we eerst buiten zeker zo’n anderhalf uur in de regen lopen sjouwen. Toen wij daarna weer terug in de hut waren, begon het al aardig te schemeren, dus werd de olielamp aangestoken. Dat moment was voor de cameraman ook echt iets om op film vast te leggen. Zoiets zie je toch – normaal gesproken – nergens meer, dus werd dat ook heel mooi in beeld gebracht.
Terug in de hut, werd eerst de olielamp aangestoken – Foto: ©Omroep Gelderland
Gewoonste zaak
Wat voor mij dan eigenlijk de ‘gewoonste’ zaak van de wereld is, blijkt voor buitenstaanders iets heel bijzonders. Zo zie je maar weer, dat zo’n uitzending ook een stukje cultuur met zich mee heeft gebracht. Zulk soort zaken zijn erg belangrijk om te laten zien, vooral voor de generatie die na ons komt. Want wie zegt zoiets straks nog, in deze ‘snel’ veranderende en verlichte wereld als vandaag de dag? Zo’n oude hut zonder alle comfort van tegenwoordig?
Louis in zijn oude rookstoel – Foto: ©Omroep Gelderland
Zoektocht naar de stilte
Toen dat allemaal geregeld, en op beeld was vastgelegd, kon ik eindelijk lekker in mijn oude rookstoel gaan zitten, en mijn verhaal doen. Vertellen over mijn zoektocht naar de stilte, naar de romantiek, naar een tijd die eigenlijk gewoon niet meer denkbaar is in dit ‘digitale’ tijdperk.
Voor mij is die oude jachthut echt een verademing. Maar… natuurlijk is het onmogelijk om in vier minuten televisie je verhaal kwijt te kunnen, dat lukt eenvoudigweg niet. Maar, het geeft toch eventjes een mooie impressie over hoe het leven ook kan en zet mensen hopelijk aan het denken!
De wildkansel
Al pratende kom je dan weer op aardige anekdotes uit je vroegere loopbaan, zoals die meneer uit Zeeland – na afloop van een bezoek aan de wildkansel – ooit eens tegen me zei: “Meneer Fraanje, uw grootvader stond op de kansel in de kerk en u staat op de kansel in het bos”! Dat vond ik zo’n ontzettend mooie vergelijking, zoiets vergeet je je leven lang niet meer. Schitterend! En… al trek ik ook graag weleens wat verder weg, als ik dan weer terugkom op de Veluwe, dan voel ik mij gewoon echt thuis. Hier is mijn geboortegrond en de Veluwe is mijn thuis!
Het laatste ‘sfeervolle’ beeld als afsluiter van het filmpje – Foto: ©Omroep Gelderland
Verhalen zullen altijd blijven
Ik denk dat de meeste mensen die gekeken hebben, het uiteindelijk wel konden waarderen. En… misschien dat men bij de televisie, daar achteraf nog eens op terugkomt? Aan ons zal het zeker niet liggen, er is misschien wel genoeg voor een hele TV-serie? Wij staan in ieder geval altijd open voor suggesties in die richting. (Lees ook reactie onder!)
Och… de wereld draait door, en wij gaan ook weer gewoon lekker verder met onze belevenissen op de Veluwe. Verhalen en anekdotes genoeg en daar gaat het om, dat willen we horen, zien en lezen. De vele mooie, sfeervolle en avontuurlijke verhalen zullen – ook zonder televisie – altijd blijven voortbestaan. Daarnaast willen we – als het ons gegeven wordt – zoveel mogelijk oude- en nieuwe verhalen op ons weblog “De Veluwenaar” publiceren!
Lees ook: In en om een oude jachthut – Deel 6
___________________________________________________________________________________________
Opsteker…
Met belangstelling samen met mijn vrouw voor TV-Gelderland gekluisterd gezeten om het programma “Gelderse-Koppen” te bewonderen. Als voormalig beroeps woudloper stel ik in alle eerlijkheid mezelf de vraag: ben ik wel een objectieve kijker tijdens dergelijke programma’s? Wellicht niet, wanneer je vele decennia dagelijks berk, vliegden en jeneverbes-bomen tijdens mijn werkzaamheden heb waargenomen of waarneemt. Dan ontstaat onwillekeurig de bekende beroepsblindheid en ga je de natuur door een andere bril bekijken dan de doorsnee natuurvorsers. Ik ben van mening dat daar in principe niets mis mee is.
Euforische woordkeus
Samen televisie kijken naar Louis de Vrijbuiter – Foto: ©Archief
Daarom, toen ik zaterdagavond jl. naar het tv-programma zat te kijken, had ik tijd nodig om het één en ander op mij te laten inwerken. Derhalve heb ik zondag in de namiddag nog een keer op tv naar het programma gekeken om de euforische woord-keus van Louis op mij te laten inwerken.
Daarom geef ik Louis, alias “De Vrijbuiter” in over-weging om de zoektocht naar Veluwse stilte en romantiek gewoon voort te zetten. Daar doet een mens niemand kwaad mee en kun je waarschijnlijk ook heel oud mee worden. Wij kijken met belang-stelling uit wanneer Louis met een volgend item op TV komt.
Aanrader
Maar… dan wel gelardeerd met de unieke door Louis geschoten Veluwse foto’s. Dat geeft volgens mij vermoedelijk nog meer cachet aan een dergelijk item. Waarvan akte!
Woudloper Ton Heekelaar
___________________________________________________________________________________________
Uitzending gemist? Klik hier:
