Vechten voor je plekje
Hebben we net vorige week de bastbokken in het zuidelijke deel van het “Rauwe Veld” betrapt op een knokpartij en wat denk je? Kom ik op een avond in het noordelijke deel om te kijken of er nog meer bokken geveegd hebben, zie ik een jonge zes-ender langs de bosrand lopen. Nog geen twee tellen later komt uit diezelfde bosrand een andere bok tevoorschijn. Het is ook een zes-ender, maar zo te zien een wat oudere en hij heeft z’n gewei nog niet helemaal geveegd. Oh… oh… dat kan misschien weleens wat worden vanavond, wie zal het zeggen. Camera verdekt opgesteld en afwachten maar.
Komt even later uit het struikgewas nog een bok tevoorschijn – Foto: ©Louis Fraanje
Steigeren
Het blijft in eerste instantie bij wat dreigen, maar dat is vaak zo bij dit soort ontmoetingen van rivalen. Ze zijn constant met hun voorpoten op de grond aan het krabben. Het duurt dan ook niet lang of ze staan op hun achterpoten tegenover elkaar. Ze springen omhoog en lijken wel op een stel steigerende hengsten in de wei. Het is een schitterend gezicht en ik geniet met volle teugen, dat kunt u begrijpen.
Het lijken net een stel steigerende hengsten – Foto: ©Louis Fraanje
Geen rust
Het enige wat een beetje jammer is, dat de avondzon nog zo fel schijnt, daardoor lukt het bijna niet om de belichting in een juiste stand te krijgen. Ook het lichte riet op de achtergrond werkt niet in het voordeel om een mooie contrastrijke foto te maken. Toch blijft het interessant, vooral ook omdat beide dieren geen moment van rust kennen in de strijd om de beste plaats in het veld. Het is een rennen van hot naar haar en het krabben met de voorpoten. Dan weer rennen ze opeens naar de bosrand om daar hevig hun gewei te gaan schuren tegen de laaghangende takken. Om even later weer met elkaar op de vuist te gaan, schitterend.
Ze geven elkaar geen strobreed toe – Foto: ©Louis Fraanje
Waanzinnige momenten
Dat is ook maar even, of de strijd barst weer in volle hevigheid los. Waanzinnige momenten zijn dit soort taferelen in de wereld van een (amateur)natuurfotograaf zoals ik.Bij de edelherten heb ik het vaker meegemaakt, maar bij het reewild moet je gewoon een keer geluk hebben zoals vandaag. Ze geven elkaar geen strobreed toe en regelmatig vallen ze elkaar aan. Dan zwaaien de slierten van het bastgewei bij de oudere zes-ender om zijn kop.
Bij de regelmatige aanvallen, zwaaien bij de oudere zes-ender de slierten om zijn kop – Foto: ©Louis Fraanje
Nog levendiger
Als ze dan uiteindelijk op elkaar inbeuken, probeer ik het te filmen, want dit gaat zo verschrikkelijk snel allemaal, dan zijn de bewegende beelden vaak wat mooier. Er was wel een handicap en dat was het licht, dat was nu echt een stuk minder, maar desondanks krijg je toch een idee hoe zoiets in zijn werk gaat. De kijker kan – afgezien dat het filmpje wat licht is uitgevallen – toch enigszins de sfeer proeven en wordt het allemaal nog levendiger.
Dus het (amateur) resultaat kunt u hieronder bekijken:
