Mooie achtender bok gaat terugzetten
Ja, het is niet anders, de mooie oneven achtender Castor heeft aan zijn rechter-geweistang nu nog maar twee enden. Afgelopen weekend zagen we hem op een avond weer in het veld lopen, vergezeld van een reegeit met haar kalf, die wij vorig jaar bij hem zagen lopen. Waarschijnlijk is hij dan ook de vader van het kalf(Zie foto’s onder).
Vegen
Terwijl de moeder nog volop in de wintervacht zit, is het kalf al druk bezig om de winterjas uit te doen. Het ziet er allemaal wat ‘poezeliger’ met hier en daar plukken haar er tussenuit. Onze Castor is inmiddels begonnen met het vegen van zijn gewei en natuurlijk zijn we nieuwsgierig wat er tevoorschijn is gekomen. Hij is er nog wel niet helemaal klaar mee, maar… het grootste deel van de bast is eraf. We proberen wat dichterbij te komen om hem wat beter te kunnen bekijken. Daarbij zullen we voorzichtig te werk moeten gaan, want al heeft Castor zelf ons nog niet direct in de gaten, het kalf daarentegen staat wel constant onze richting uit te kijken, kenners noemen zoiets ‘zekeren’!
Het grootste deel van de bast is van het gewei af – Foto: ©Louis Fraanje
Voorzichtig aanbersen
Gelukkig zitten we goed verscholen in het struikgewas en kan het kalf ons nog niet gezien hebben, maar “voorzichtigheid is de meester van de porseleinkast” en dat moet je bij het aanbersen(benaderen) van wild nooit uit het oog verliezen. Als we eenmaal dicht genoeg bij Castor in de buurt gekomen zijn, kunnen we hem nog eens goed bekijken. De hoge en dikke geweistang links op zijn kop heeft – voor zover wij het kunnen zien – nog maar een achter-end, daar zaten er vorig jaar twee. Het grote voor-end is gebleven en op de geweistang zitten aan de achterkant nog de twee enden, zoals vorig jaar. Maar… als Castor zijn kop naar achteren doet om eens in zijn vacht te gaan neuzelen, zien we duidelijk dat hij daar een end mist. Aan die kant zijn er nog maar twee enden overgebleven en deze zijn ook een heel stukje dunner dan vorig jaar, helaas.
Castor op zijn hoogtepunt in mei 2015 – Foto: ©Louis Fraanje
Vereniging het Reewild:
“Het gewei in relatie tot de leeftijdsfase en biotoop”
De lengte van de stangen neemt toe tot het ree volwassen is. Daarna als het ree ouder wordt, worden de stangen weer korter. Dit ‘terugzetten’ van het gewei zie je vooral in de lengte en in mindere mate in de omvang van de stangen. De omvang van de rozen neemt met de jaren zelfs toe.
Erfelijke aanleg beïnvloedt grootte en vorm van het gewei. Maar van doorslaggevende invloed is de samenstelling en kwaliteit van het voedsel dat de bok tot zich neemt.
Hoogtepunt
We gaan even terug naar mei vorig jaar, toen zagen we Castor op zijn hoogtepunt als schitterende achtender, een oneven dan wel, maar toch. Zulke mooie, sterke en abnormale reebokken zie je niet zo vaak!
Hier is duidelijk te zien dat hij rechts nog maar twee enden heeft – Foto: ©Louis Fraanje
Leeftijd
Dus is hij terug aan het zetten, zoals we dat noemen, dan moet hij – volgens ons – dus de middelbare leeftijd gepasseerd zijn. In de boeken lezen we dat reeën maximaal twintig jaar oud kunnen worden, maar de meeste dieren worden slechts zeven of acht jaar oud. Reegeiten worden iets ouder dan reebokken. Het is best lastig om de leeftijd van Castor op dit moment te bepalen, mede omdat wij hem natuurlijk niet vanaf de geboorte hebben kunnen volgen. Als hij straks eenmaal ligt, dus dood is, dan kan de reewildkenner aan de hand van zijn gebit, de leeftijd bepalen. Lees meer >>
Het kalf(links) en Castor staan nog een tijdlang te kijken – Foto: ©Louis Fraanje
Verstoring?
Intussen zijn we met een grote omweg, nog ietsje dichterbij gekomen, maar als we ons eenmaal goed en wel geïnstalleerd hebben, gaat de reegeit er al snel vandoor. Zouden we dan toch niet voorzichtig genoeg geweest zijn, of hebben we te weinig rekening gehouden met de windrichting etc? Och, je weet het soms niet, want volgens mij hadden we daar allemaal rekening mee gehouden.
Onze vriend Castor kijkt een tijdlang in onze richting, maar er is niets aan hem te merken dat hij verstoord is. Zijn spiegel(witte haren op het achterwerk) blijven liggen en bij verstoring spreiden deze haren zich direct wijd uit. Toch gaat Castor – ondanks alles – in een rustige draf op de lopers, zonder geblaf of wat dan ook, niets van dat alles. Het kalf was inmiddels al van het toneel verdwenen en voor ons is het nu stil geworden.
Uiteindelijk gaat Castor er dan toch in een rustige draf vandoor – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Heel in de verte hoor ik de torenklok van het dorp zeven slagen geven en dan wordt het tijd om op te breken, want het licht wordt nu ook snel minder om nog een goede plaat te kunnen maken. Dat zagen we trouwens heel duidelijk op de laatste foto van Castor in dit verhaal, de beweging in zijn rechter-achterpoot was onscherp.
Innerlijk verheugd trekken we weer huiswaarts, ondanks dat Castor nu aan het terugzetten is en van achtender naar zesender is gegaan. we blijven nieuwsgierig naar de ontwikkelingen van het reewild in het “Rauwe Veld” en Castor in het bijzonder!
