Eerste veulen op ontdekkingstocht
Dat er ook pony’s in het Rauwe Veld lopen, had ik al eens eerder verteld en… ook iets over de geboorte van de veulens. Zagen we vorig jaar pas op 25 mei het eerste veulen, nu liep er afgelopen week al een jonge boreling te stappen. Licht van kleur en dat van een donker-bruine moeder, ra… ra… hoe kan dat? Maar… de licht gekleurde vader – een schimmel – liep er net achter te grazen en hij is de enige die erbij loopt, dus dat is niet zo moeilijk.
Ontdekkingstocht
Toen de donker-bruine merrie mij hoorde fotograferen, kwam ze in beweging en deed een paar stappen in mijn richting. Met andere woorden, blijf uit de buurt van mijn kind, nou… dat deden we dan maar. Hoewel we het toch best een heel aardig gezicht vonden om het veulen – op ontdekkingstocht – te zien rondstappen door de wei.
Nieuwsgierig
Dan ineens strijken er een paar eksters neer in de wei, niet ver verwijderd van het veulen hippen ze voor hem langs. Je ziet het veulen bijna denken: “Hee… wat zijn dat nou toch allemaal voor grappige dieren? Daar moet ik meer van weten!” Nieuwsgierig geworden, loopt het veulen in de richting van de vogels.
Brutale eksters
Het is een komische- en tegelijkertijd een vertederend gezicht, als we zo van een afstand dit schouwspel gadeslaan. Het duurt dan ook niet lang, of we zijn helemaal in de ban van het spelletje dat het veulen met de eksters speelt. Want… de brutale eksters is het natuurlijk alleen maar te doen om de kleine beestjes, zoals insecten en wormen, die door het drukke gehuppel van het veulen naar boven komen.
Op de foto’s: Het veulen helemaal in de ban van de ekster.
Aparte leefwereld
Na al dat gedoe met de eksters, zien we achter in de wei nog een alleraardigst spektakel. Daar loopt een zwaar drachtige merrie die eerdaags ook wel haar veulen ter wereld zal brengen. Links van haar loopt een fazantenhaan rustig te pikken naar wormen, totdat hij opeens opgeschrikt wordt door een haas, die daar lag uit te rusten. Alles bij elkaar is het toch zo’n hele aparte leefwereld in de wei, iets wat je op het eerste gezicht niet zou verwachten.
Tenslotte…
Wij verwonderen ons elke dag weer over zoveel verscheidenheid in de natuur, zomaar in een weiland op het platteland, direct in de achtertuin. Wat is het toch een voorrecht om hier te mogen wonen. We hopen dan ook, dat u als bezoeker van ons weblog, een klein beetje de sfeer hebt kunnen proeven van dit mooie natuurmoment!
(Wordt vervolgd)