Leven in de brouwerij
Ik had u al eerder verteld over de pony’s in het Rauwe Veld, die daar vrij rondsjouwen en dienen als wandelende begrazers. Met het mooie en warme weer, lopen ze te zwaaien met hun lange manen en staart om de muggen te verjagen. Ook was er al een veulentje geboren, zoals u onlangs kon lezen en inmiddels lopen er meerdere. Alles bij elkaar dus veel leven in de brouwerij.
Groot gordijn
Er loopt tussen deze kudde ook een prachtige ‘blonde’ merrie, met schitterende lange manen, waarbij ze heel duidelijk haar naam eer aan doet. Ik begrijp alleen niet, hoe ze alles om zich heen kan bekijken met zo’n groot gordijn voor haar ogen. Als ze dichterbij komt en bijna in mijn lens wandelt, gooit ze even haar manen opzij en staan we ‘oog in oog’!
Blonde merrie
Nou ben ik niet zo’n echte paarden/pony-kenner maar deze ‘blonde merrie’ spreekt mij wel heel erg tot de verbeelding, ik heb er iets mee. Wat zoiets is, dat kan ik niet verklaren, maar dat is de natuur van mens en dier. En… blijkbaar is het wederzijds, want als ik in de buurt ben, komt ze hinnikend op mij af, net of ze mij gedag wil zeggen. Het klinkt misschien gek, maar ik heb er verder geen andere verklaring voor.
Geboorte
Als ze dicht in de buurt van de camera is gekomen, schudt zij eens even flink met haar hoofd. Belicht door de avondzon is deze golvende beweging van haar manen, een schitterend gezicht. Als we haar nog eens goed observeren, zien we dat ze hoogdrachtig is, dus kan er elke dag een veulen geboren worden. We wachten met spanning af hoe dat gaat verlopen.
Twaalfuurtje
Afgelopen woensdagavond waren we weer in het Rauwe Veld, het was bewolkt, maar daarentegen prachtig fotolicht. Al vrij snel ontdekten we de blonde merrie en zagen dat zij inmiddels ook was bevallen. Het pasgeboren veulen had al heel gauw de lekkere melk bij haar moeder ontdekt en stond even later heerlijk te sabbelen. Een schitterend gezicht om die twee – moeder en kind – zo te zien staan, terwijl de kleine haar ‘twaalfuurtje’ krijgt..
Geluk
Ik hoop dat we nog eens zo’n geboorte van dichtbij mee kunnen maken en vastleggen, al is dat niet eenvoudig. In het verleden hebben we het een keer gezien bij een paard, maar… dat heeft wel een paar slapeloze nachtjes gekost. Helaas hebben we het toen niet vast kunnen leggen. Wie weet, hebben we nog eens een keer geluk.