De geheimen van de oprijlaan bij Jachthuis Sint Hubertus
Zo overal in het Nationale Park De Hoge Veluwe zijn interessante zaken te bekijken. Verleden jaar bekeken we de omgeving van het jachthuis Sint Hubertus weer eens heel goed. Nou ja, heel goed hoefden we niet eens te kijken, want voor we het wisten, hadden we de legendarische Hubertus in het vizier. Meneer had het namelijk gemunt op de overheerlijke rozenknoppen (die natuurlijk allerlei vitaminen en mineralen bevatten, zo broodnodig voor de opbouw van zijn gewei) in de tuin en om daar te komen, moest hij de oprijlaan kruisen.
Omdat Johan Wensink op dat moment deze laan ook kruiste, dacht Hubertus misschien wel andere overheerlijke versnaperingen te krijgen. Hij herkent immers de wagens van het park. Hij keek. Op de achtergrond keek een ouder echtpaar met knalrode jacks aan, ook. Zij wezen in stomme verbazing naar het hert. Voorwaar een fraai staaltje van beeldrijm.
Het legendarische hert Hubertus in het gras van de oprijlaan bij het Jachthuis – Foto: ©Anja Arentzen
Beeld Flora
Aan diezelfde laan staat een beeld dat ooit met de Familie Kröller mee verhuisde naar de Veluwe. Het stelt Flora voor, zij was een Romeinse godin van de lente en de bloemen, een mollige dame (had men ook heel vroeger al last van obesitas?) in… laten we zeggen luchtige kledij, samen met een putti en een aapje. De maker van dit beeld is niemand minder dan de Vlaamse beeldhouwer Rombout Verhulst . Deze barok beeldhouwer leefde van 1624 tot 1698.
Het prachtige beeld Flora – Foto: ©Anja Arentzen
Beeld van Rombout Verhulst – Foto: ©Yvonne Arentzen
Grafmonumenten
Deze Rombout Verhulst heeft waanzinnig mooie grafmonumenten gemaakt. In de kerk te Midwolde is het grafmonument van Anna van Ewsum te zien, waar zij liefdevol neerblikt op haar zojuist overleden Carel Hieronymus van Inn- und Kniphausen.
Het grafmonument van Anna van Ewsum in de kerk te Midwolde – Foto: ©Anja Arentzen
Hetzelfde monument met vooraan Carel Hieronymus – Foto: ©Yvonne Arentzen
De herenbank
Anna ging nogal kwistig met haar geld om en vond dat er een prachtig monument moest komen en wel op de heiligste plaats van de kerk, namelijk het koor. Er staat overigens nog een manspersoon op dat monument. Anna bleef niet alleen: ze hertrouwde met George, de neef van haar overleden Carel. Vanuit de herenbank (de skybox van Ajax is er niets bij) keek het stel jarenlang tijdens de preek naar dat monument. George staat er op het monument wat houterig bij. Dat beeld is niet door Rombout Verhulst gemaakt, maar door Bartholomeus Eggers.
Verhulst was razend populair, want ook de weduwe van Albertus Clant wenste een fraai grafmonument voor haar overleden man. Per slot van rekening konden de dames niet voor elkaar onder doen. Dat monument, al even mooi, valt te bewonderen in de kerk van Stedum.
Grafmonument van Albertus Clant in Stedum
Foto’s: ©Anja Arentzen
Verloren rommelhoek
Vanwaar nu deze uitweiding over werk van Rombout Verhulst? Welnu, bij het doorspitten van ons negatieven-archief kwamen we een foto tegen van hetzelfde beeld Flora. Het stond ruim twintig jaar geleden niet op de oprijlaan, maar op een verloren rommelhoek ergens in de beeldentuin van het Kröller-Müllermuseum.
Gelukkig heeft iemand het zonde gevonden, het beeld daar maar voor oud vuil te laten staan!
Het beeld van Flora ergens in een rommelhoek bij het Kröller-Müllermuseum – Foto: ©Anja Arentzen
