Vooruitzichten hoopvol gestemd
Direct na de Pinksterdagen ben ik d.d. dinsdag 17-mei- jl. voor de 2e ijsvogel-foto-expeditie ‘s-morgens vroeg per e/bike en aanhangwagentje voor vervoer fotospullen en toebehoren op route vanuit Velp in slechts 25 minuten naar de waterplas nabij Arnhem getogen. Ondanks bewolkt weer en geen zuchtje wind waren de vooruitzichten hoopvol gestemd. Onwillekeurig vroeg ik me zelf af: “Hopelijk zijn de jonge ijsvogels nog niet uitgevlogen?!”. Gelukkig kon ik ongezien en zonder enige vorm van verstoring op mijn postplek komen.
Startklaar voor de IJsvogel-foto-expeditie ‘s-morgens vroeg per e/bike en aanhangwagentje – ©Eigen opname
Aandoenlijk
Toen ik nog aan het “nestelen” was zoals o.a. statief plaatsen, fototas losritsen en uitkijkklep schuiltent openen, vloog man ijsvogel (met visje) en vrouw ijsvogel (zonder visje) pardoes voor mijn schuiltent op de aanvliegstok. Hierbij zat het vrouwtje te bedelen bij het mannetje voor het visje. Het is aandoenlijk om te zien op welke wijze het vrouwtje met haar bibberende vleugels aandacht bij het mannetje vraagt.
IJsvogelvrouwtje – herkenbaar aan haar rode ondersnavel – op de aanvliegstok – Foto: ©Ton Heekelaar
Onderlinge relatie
Een visje overdracht kan worden gezien als versteviging van de onderlinge relatie. Zelf zat ik uiteraard als ”bevroren” en onbeweeglijk in mijn schuiltent met een half geopende uitkijkklep schuiltent en fototoestel nog in de fototas. Dus geheel passief te kijken op een (eventueel) aanstaand ultiem foto-moment: namelijk “visje overdracht!”. Het mannetje dacht er kennelijk anders over en vloog gewoon de nestholte binnen om het visje bij een van de jongen af te leveren. Hierna ging ieder weer zijn weegs en kreeg ik (gelukkig) de gelegenheid om mijn fotohandel te positioneren.
Regelmaat van de klok
Met mijn aanvliegstokken bleek niets mis opdat zowel het mannetje als het vrouwtje met de regelmaat van de klok (om de 10 a 15 minuten) daarop neerstreken om vervolgens – heel behendig – de nestholte binnen te vliegen, visje af leveren en weer wegwezen. Dus, de feiten en omstandigheden gaven aanleiding dat ik mij niet ongerust behoefde te maken dat de jongen reeds waren uitgevlogen.
Grondeling , alias “Rivierdonderpad”
Het fotolicht was top, doch mijn aanvliegstok-(ken) waren voor mooi op iets te grote afstand voor mijn 300 mm telelens geplaatst. Opmerking: De Grondeling , alias “Rivierdonderpad”, (zie foto’s boven) als vissoort wordt steeds in grotere aantallen ten aanzien van een aantal jaren geleden aan jonge ijsvogels gevoerd.
Bijvangst
Plotseling een “bijvangst” te melden van een grote bonte specht (zie foto’s links en boven). Over “bijvangst” gesproken, verbaas ik mij er over dat er in al die jaren relatief zo weinig mogelijkheden zijn geboden. Heeft dat soms te maken met het agressieve territorium gedrag van ijsvogels? Kennelijk is het (nieuwe) oude bekende broedhol (zoals in mijn vorige mail beschreven) voor de 2e- broedronde aardig op streek. Hierbij zag ik dat vooral het mannetje langdurig de wacht hield.
Op een bepaald moment had ik voldoende ijsvogels in de bekende pose -met of zonder visje- gefotografeerd. Derhalve besloot ik om een kwaliteit vliegende ijsvogel te platen. Dat blijkt wel even andere koek. De fotocamera dient namelijk over een extreem hoge sluitersnelheid en voldoende pixels te bezitten in relatie uiteraard met voldoende licht. Nu bleek tijdens de vele uren posten en na honderden pogingen dat het mij niet gelukt is om een kwalitatief echt goede vliegende ijsvogel te platen. OP de foto’s hieronder het (relatief) beste resultaat.
IJsvogel in de vlucht – ISO-3200, F 3.5, 1/1250 sec – Foto: ©Ton Heekelaar
IJsvogel in de vlucht – ISO-2500, F 2.8, 1/1600sec. – Foto: ©Ton Heekelaar
Overmacht
Dat betekent voor de eerste foto: ISO-3200, F 3.5, 1/1250sec en voor de tweede foto: ISO-2500, F 2.8, 1/1600 sec. Daar mijn camera slechts over 12.000.000 pixels beschikt, dient men voor dit snelle werk te beschikken over een professionele camera met minimaal 25.000.000 pixels of meer. Dan kan men platen met een snelheid van minimaal 1/2000 sec of hoger, alsmede met een geknepen diafragma voor diepte scherpte om de snelle bewegingen van de “Blauwe-Schicht” te bevriezen. Indien feiten en omstandigheden van techniek en lichtomstandigheden te wensen overlaat, kan maar één conclusie worden getrokken: namelijk “OVERMACHT”!
Tenslotte…
Desondanks (met pijn in de rug) ben ik na een enerverende aanzit (vanaf omstreeks 06.30uur t/m 13.30uur) toch met een goed gevoel huiswaarts gekeerd.
Copyright alle foto’s: ©Ton Heekelaar
Lees ook: IJsvogel-foto-expeditie 2016 nabij Arnhem – Deel 3 – Slot
