Enorme plantentuin met zoveel berenklauwen, is ook een gevaar!
In de voormalige zandafgraving van de Goudsberg bij Lunteren staan honderden berenklauwen te pronken in het zonlicht. De Barnevelder Jan van Uffelen maakte vanuit de lucht en op de grond een aantal schitterende opnamen van deze enorme plantentuin die – naar schatting – alles bij elkaar zo’n vier hectare beslaat.
Deze reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) is een wilde plant, die tot de schermbloemenfamilie, behoort en enkele meters hoog kan worden en hij heeft een aantal gevaarlijke eigenschappen. Contact met het sap van de plant kan – in combinatie met zonlicht – blaren op de huid veroorzaken. Dus naast het mooie gezicht, oftewel deze schitterende aanblik van zoveel berenklauwen, zit ook een gevaar!
Het veld met berenklauwen in de zandafgraving van de Goudsberg – Foto: ©Jan van Uffelen
Zeer giftig
De berenklauw is erg kiemkrachtig, heeft daardoor heel veel zaadjes en zaait zichzelf dan ook razendsnel uit. Op zich is dat geen probleem, maar aan de berenklauw kleven nogal wat nadelen. Het sap van de plant bevat namelijk een stof, psoraleen, die de menselijke huid erg gevoelig maakt voor zonlicht. Daardoor ontstaan er bij contact met die stof snel op brandwonden lijkende letsels op die huid. Al na 24 uur krijg je last van rode en jeukende vlekken, zwellingen en blaren.
Het kan wel twee weken duren voordat de wond echt genezen is. Een lelijk bruinig litteken kan levenslang als een vervelende herinnering aan het contact met die plant overblijven. Bij inname, zelfs van zeer kleine hoeveelheden, is het sap giftig en kan bij kinderen zelfs snel tot de dood leiden. Het is dus een heel goed idee om al het contact met de plant te vermijden en hem onmiddellijk uit je tuin te verwijderen als je hem daar aantreft.
Als je er langs wandelt, lijkt het net een terras vol met parasollen – Foto: ©Jan van Uffelen
Verwijderen
We zien de reuzenberenklauw tegenwoordig voornamelijk langs snelwegen en op af- en opritten van bruggen en viaducten. Je zou verwachten dat Rijkswaterstaat, de rijksdienst die belast is met het onderhoud van die snelwegen en de daarbij behorende bermen en kunstwerken, aan zijn ambtenaren de eenvoudige opdracht zal hebben gegeven om die gevaarlijke en niet inheemse berenklauw al in het voorjaar met wortel en tak uit die bermen te verwijderen. Maar nee, dat is niet het geval. Geen prioriteit en geen tijd. Dat is erg jammer omdat hiermee een vervelend onkruid ongestoord de kans krijgt om zijn vaste plaats in het Nederlandse landschap te verwerven.
De berenklauw van onderen af gezien, net een prachtig kunstwerk – Foto: ©Jan van Uffelen
Brandwonden
De gewone berenklauw komt van nature in Europa voor. Het is een 90 -150 cm hoge, vaste plant, die veel langs dijken, wegen en bosranden voorkomt maar ook steeds vaker in woonwijken. Berenklauw is een forse plant met gevaarlijk scherpe bladpunten. Op de bladeren staan haartjes die de huid sterk irriteren met zelfs brandwonden tot gevolg.
Ogen
De berenklauw bloeit van juni tot oktober met witte bloemen. De plant bevat etherische olie met furocoumarinen, die onder invloed van licht op de huid ontstekingen kan veroorzaken. Het sap uit de haartjes kan bij contact met de ogen soms permanente blindheid veroorzaken. De reuzenberenklauw kan zelfs vier meter hoog worden. Deze variant is niet giftig.
Bij aanraking van de reusachtige bladeren komen sappen vrij, die flinke jeuk kunnen veroorzaken. In de zon verergert dat effect en kunnen hardnekkige zwellingen en blaren ontstaan, die op brandwonden lijken. Sommige kinderen gebruiken de stengel van de plant als blaaspijp om pijltjes te schieten. De sappen van de berenklauw kunnen dan erg nare wonden in de mond veroorzaken.
Bron: cc-by-sa-3.0 / Rob Hille
Lees meer: Gevaarlijke Planten: Berenklauw
____________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
