Hoge temperaturen en lage bronstactiviteit
Het was een donderdag aardig warm te noemen, want met een temperatuur van ruim 30 graden celcius, merk je pas echt dat het zomer is. Ja, alleen is augustus al bijna ten einde en knipoogt september alweer naar ons. U raad het natuurlijk al, want als de R in de maand is rolt de bronstroep van het machtige edelhert door de bossen en over de heidevelden van de Veluwe. Dat onze grote jongens zich blijkbaar weinig aantrekken van de weersgesteldheid bleek ook afgelopen donderdagavond op de Hoge Veluwe. Hadden wij op het Reemsterveld al het burlen van de herten vernomen, nu galmde hij ook over de Wildbaanweg, daar stond ineens een 14-ender, gooide zijn kop achterover en galmde over de heide.
De 14-ender, gooide zijn kop achterover en galmde over de heide – Foto: ©Louis Fraanje
Beetje bronst
Hoewel het hert aardig zijn best deed om het goed te laten klinken, waren de hindes in zijn directe omgeving nog niet erg onder de indruk en lieten het maar gewoon over zich heen komen. Ook stonden er nog geen rijen fotografen langs de kant om het spektakel op de ‘gevoelige’ plaat vast te leggen. Och… het is toch veel te warm en dan kun je het wel vergeten, dan wordt het niks, nee… het moet flink afkoelen ‘s avonds, dan barst het pas echt los!
En… natuurlijk hebben ze gelijk, want dat is ook daadwerkelijk zo, maar deze avond konden we dan toch ook op de Wildbaanweg een beetje ‘bronst’ meemaken. Al bleef het, afgezien van een enkele ‘burl’ vrij rustig in de arena. Geen hinde liet zich ook maar enigszins benaderen door de 14-ender en ontliep telkens de geweidrager.
De hindes in zijn directe omgeving waren nog niet erg onder de indruk – Foto: ©Louis Fraanje
Oogcontact
Och, wat doe je dan als hert, dan ga je er na verloop van tijd maar eens wat verkoeling zoeken onder een oude vliegden en wacht je heel rustig af. Terwijl hij daar zo in de schaduw om zich heen zat te kijken, kreeg hij gezelschap van een hinde, die zijn voorbeeld volgde en vervolgens ook op enkele meters van het hert, door de knieën ging. Zo zaten ze een tijdlang ‘oog in oog’, maar verder dan wat ‘oogcontact’ kwam het niet.
Zo zaten hert en hinde een tijdlang ‘oog in oog’ – Foto: ©Louis Fraanje
Stoere borstkas
Toen zo rond de klok van half negen de zon haar laatste stralen over de wildweide liet glijden, kwam de 14-ender in de benen en liep even later heel statig over het open veld. Toen hij even halt hield en zijn blik naar links richtte, kon ik hem voor een klein moment mooi ‘in de lens’ gevangen houden. De avondzon belichtte heel mooi de stoere bruine borstkas met daarboven de bronstmanen van de geweidrager daar aan de rand van de wildweide, het gaf een extra dimensie aan het sfeervolle moment op deze avond..
De avondzon belichtte heel mooi de stoere bruine borstkas – Foto: ©Louis Fraanje
Wonderlijk
Even later zien we hem weer, als hij zich bij het roedel hindes heeft gevoegd. Wat ons opvalt, dat er veel kalveren bij lopen en dat deze ook veel in beweging zijn vanavond. Ze huppelen van links naar rechts, om zich even later weer aan de zijde van hun moeder te voegen.
Terwijl we op ons gemakje het ‘plaatshert’ en zijn harem staan te observeren, gebeurt er iets heel wonderlijks. Tenminste, voor ons als echte natuurliefhebbers is het ‘wonderlijk’, want je verwacht het vaak niet. Blijkbaar vindt het plaatshert, het ook maar ‘vreemd’, als hij ziet dat een kalf wel heel veel aandacht schenkt aan de achterkant van zijn of haar moeder.
Het kalf schenkt wel heel veel aandacht aan de achterkant van zijn of haar moeder– Foto: ©Louis Fraanje
Jong geleerd…
Terwijl ook wij staan te kijken, wat of er zal gebeuren, zoekt het kalf het even ‘hogerop’ en tegelijkertijd zien wij de enigszins verbaasde blik in de ogen van het plaatshert, zijn gezicht spreekt ‘boekdelen’! Wat zal hij wel niet denken? “Tjonge… jonge… dat is toch veel te hoog” of “kwajongens-gedrag!” In ieder geval is het een ‘komisch’ moment tussen al dat bronstgebeuren langs de Wildbaanweg op de Hoge Veluwe.
Het kalf zoekt het even hogerop bij de hinde – Foto: ©Louis Fraanje
Onverwachts bezoek
Ondertussen is er bezoek, onze neef Jan van Uffelen uit Barneveld was op zijn E-bike een tochtje over de Veluwe aan het maken en kwam even op de Wildbaan kijken, of er al ‘bronst’ was. Hij is ook een echte natuurliefhebber en u bent ongetwijfeld zijn naam wel eens tegengekomen op onze weblog. Wat dat betreft kunnen we altijd heel goed onze ervaringen met elkaar uitwisselen en leren we veel van elkaar.
Als Fransien even met hem staat te praten, maak ik ondertussen een foto, waarbij hij trots even zijn HV-jaarkaart toont. “Kijk”, zegt hij, “mooi toch, kan ik zo even ‘s avonds een rondje over de Hoge Veluwe maken en tegelijk even mijn nieuwe camera, met ingebouwde telelens, eens uitproberen!”
Fransien en neef Jan uit Barneveld op de Hoge Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
We hebben op deze mooie zomeravond echt heerlijk genoten van het wild op de Hoge Veluwe aan de Wildbaanweg. Al waren er weinig of geen bronst-activiteiten, het onschuldige en tegelijkertijd komische ‘incident’ met het kalf, dat het even ‘hogerop’ zocht, was de bekende ‘kers op de taart’, zoals onze vriend Ton Heekelaar het zo mooi pleegt te noemen.
Daarnaast is de ‘hertenbronst’ op de Hoge Veluwe meestal vroeg, vergeleken bij andere plekken op de Veluwe, maar nogmaals echt bronst was het nog zeker niet, dan moet het eigenlijk wat kouder zijn. Dus… zullen we nog echt even geduld moeten hebben, maar… dit ‘avondje’ pakken ze ons niet meer af, zeg ik dan maar even ter afsluiting!
