Plaatshert… gestrekt
op het veld van eer
Zoals u kon lezen in het vorige artikel, is het bronst-hert, of beter gezegd, plaatshert “De Kroes” in de strijd om de hindes fataal geworden. Afgelopen donderdagmorgen werd hij dood gevonden op het Reemsterveld aan de Kemperbergweg in NP De Hoge Veluwe.
In dit artikel wil ik u een aantal opnamen laten zien van het plaatshert “De Kroes”, die ik ruim een week geleden maakte, toen hij nog met zijn roedel rondtrok.
“De Kroes” in betere tijden
Hier een paar plaatjes van plaatshert “De Kroes” op de Hoge Veluwe in betere tijden. Op 16 september j.l. ben ik op de terugweg ‘s avonds even onder de beukenbomen nabij het Reemsterveld gestopt. Ik had nog maar nauwelijks mijn foto-apparatuur opgesteld, of daar kwam bijna direct het plaatshert “De Kroes”, met een heel groot harem door het hoge pijpenstrootje het toneel opwandelen. Dat het edele dier nu is gestrekt op het veld van eer moet worden gezien als een natuurlijk proces.
Identieke wijze
Zo is een paar jaar geleden het hert genaamd: “De Wijde Auslage” van het Landgoed Middachten op nagenoeg identieke wijze aan zijn eind gekomen. Echter met dit verschil dat het dier nog leefde en door één jager nabij ecoduct “De Woeste Hoeve” tijdens de bronst uit zijn lijden is verlost.
Ter verduidelijking: Dit hert “De Wijde Auslage” is een ander hert, dan in het artikel van februari op de weblog is verschenen: Het mysterie rond een oude bekende! Die geweidrager met dezelfde naam “De Wijde Auslage”, verblijft een groot deel van het jaar – tot heden – op- en in de omgeving van een landgoed op de Zuid-Veluwe. Met dat oogletsel is het net goed gegaan en na verloop van tijd gelukkig weer geheel genezen.
Dezelfde naam
Nu wil het toeval dat op de ZO-Veluwe (landgoed Middachten) ook sinds jaren een hert liep met een gewei dat ook een extreem wijde uitleg had. Derhalve door de plaatselijke bosbaas en jachtopzichter Henri Kleijer dat hert ook werd aangeduid met “De Wijde Auslage”.
Hiervan heb ik met toestemming dat hert (net geveegd) op 20-juli-2011 op de plaatselijke wildakker, toen het dier stond te snoepen van de heerlijke bladrammenas, voor mijn lens gehad.
Oogkas doorboord
Het hert is tijdens de bronst van dat zelfde jaar op trek gegaan naar de bronst-arena nabij ecoduct “Woeste Hoeve”. In die omgeving kwam een jager het zwaar gewonde hert tegen en heeft het dier middels een vangschot terstond uit zijn lijden verlost. Het betrof oogletsel, alsmede was de oogkas doorboord tot een eindje in de hersenen.
Dubbele oogtak
Dat de ogen van een hert kwetsbaar zijn moge blijken dat niet
voor niets de oogtak en de daaropvolgende ijstak, oog- beschermers zijn. Lees: ijstak in het Engels als eye(oog). Dus feitelijk als dubbele oogtak wordt aangemerkt!
Deze beide oog-beschermende enden blijken niet altijd bestand tijdens de krachten bij een gevecht hetgeen moge blijken uit de praktijk voorbeelden van “De Kroes” HV en “De Wijde Auslage” van het landgoed Middachten.
Blind
In de loop van 40 jaar praktijk-ervaring heb ik een heel gering aantal herten gezien met oogletsel (één oog blind). Dan spreekt het vanzelf als een dergelijk hert blijft lopen – vroeg of laat – als een potentieel slachtoffer tijdens de bronst kan worden aangemerkt om geforkeld te worden dan wel zwaar gewond uit de strijd komen.
Voor de goede orde: De herten blijven tot de laatste snik aan het bronst-ritueel deelnemen. Is het niet in het hart van de bronst-arena dan wel aan de rand van het gebied!
Wordt vervolgd…