Filosofie in het wit-berijpte land van ‘Koning Winter’
Vanmorgen, dinsdag 20 december, werden we wakker in een kleine en grijze wereld en dat is eigenlijk de hele dag zo gebleven. Toen wij ‘s middags in de buurt van Klarenbeek op de Veluwe reden, zag het er opeens echt winters uit. De prachtige ‘witberijpte’ bomen langs de weg, gaven het geheel nog eens een extra dimensie. De temperatuur lag hier ook beduidend lager dan bij ons, dat voelde je gelijk als je in de buitenlucht was. Lag bij ons in Ede de temperatuur rondom het vriespunt, hier was hij gedaald tot zeker min 5 graden. Heb je ook nog eens dat het mistig is, zoals vandaag, nou… dan veranderen de grauwe bomen langs de weg, in korte tijd tot helder-witte kunstwerken in het land van ‘Koning Winter’.
Een witte wereld langs de openbare weg – Foto: ©Fransien Fraanje
Eindeloos
Mist langs de weg kan vaak heel erg vervelend zijn, als je nog een lange reis voor de boeg hebt en daarnaast ook nog eens erg gevaarlijk. Hier, achteraf op het platteland van de Veluwe, hadden wij daar niet zoveel problemen mee, voor ons was het juist genieten. Soms leek het wel of een boom, landweggetje, sloot en/of een hekwerk, uiteindelijk gewoon helemaal verdwenen in de mist. Zo’n ‘nevelig’ vergezicht lijkt dan ineens wel een ‘eindeloos’ iets, dat op een gegeven ogenblik gewoon ophoudt te bestaan.
Het landweggetje, de sloot en het hek, verdwijnen in de mist – Foto: ©Fransien Fraanje
Inspiratie
Zo dwalend door het open veld, zie ik opeens een wit-berijpte kromme berk, die uit de mist tevoorschijn komt. Samen met het omringende landschap, lijkt dit nu net één groot schilderij, misschien niet erg kleurrijk, maar het heeft wel iets heel ‘aparts’, ik zou bijna zeggen iets mystieks. Zoiets geeft inspiratie aan een kunstenaar als hij schrijft, componeert, schildert of zoals Louis en ik bij het fotograferen. Je vertrouwt op je intuïtie en laat tenslotte je fantasie de vrije loop en al die dingen samen, leveren heel vaak de mooiste resultaten op!
Een berijpte kromme berk is verandert in een kunstwerk – Foto: ©Fransien Fraanje
Winters aanzien
We houden beiden van de weidsheid in het landschap, met name in deze tijd van het jaar, want dan kan een dicht bebost gebied je soms een ‘beklemmend’ gevoel geven. Vooral in deze ‘donkere’ dagen voor Kerst, dan hebben wij – ondanks de mist – liever dit mooie open landschap. De rijp heeft het gras in de bermen en de weilanden, bedekt met een witte laag en geeft het geheel nu een ‘echt’ winters aanzien. Het was natuurlijk nog mooier geweest, als er ook nog sneeuw had gelegen, maar… de winter is nog niet voorbij en het ‘venijn’ zit ‘m altijd in de staart.
Och, zo blijft er altijd wel wat te wensen over en dat is maar goed ook, anders zou het maar een saaie boel zijn. Voor ons heeft die ‘onberekenbare’ natuur altijd wel een verrassing in petto, tenminste zo ervaren wij dat wel, het is elke dag weer anders en nooit hetzelfde en daarom juist zo boeiend.
Een mooi winters landschap op de Veluwe – Foto: ©Fransien Fraanje
Filosofische kant
Of het nu door het wit-berijpte winterse landschap is gekomen, of doordat de mist vandaag alles in een klein, knus en vredig wereldje veranderde, ik zou het niet weten, maar het heeft ons wel ‘innerlijk’ geraakt. Wat u ongetwijfeld dan ook wel gemerkt zult hebben, is… dat mijn verhaal vandaag een beetje de ‘filosofische’ kant is opgegaan. Dat is eigenlijk ook helemaal niet zo verwonderlijk, want juist deze tijd van het jaar – Advent – leent zich er dan ook uitstekend voor.
Mede daarom wil ik graag iedereen, vanaf deze plaats, hele Goede Kerstdagen toewensen en daarbij tegelijkertijd een heel Gelukkig, Gezond en Zinvol Nieuwjaar!
