Onrust
Wat een huishouden zo bij elkaar en dat vliegt van hot naar her, dwars tussen het reewild door en dan weer in het riet met z’n allen, om er even later achter elkaar weer uit te komen. Nu snap ik ook, waarom de reeën niet door de knieën gaan om uit te rusten, daarvoor brengen de hazen blijkbaar toch teveel onrust met zich mee. Dus… zoals ik al eerder opmerkte, vinden ze het uiteindelijk maar helemaal niks dat de hazen hun rustige plekje hebben ingenomen, dat blijkt nu wel heel duidelijk uit hun gedrag.
Achter de reegeit zitten een aantal hazen met elkaar te ‘bakkeleien’ – Foto: ©Louis Fraanje
Verjagen
Om die hazen zo tussen het reewild te zien ‘bakkeleien’ was dus in eerste instantie heel aardig om te zien en deze bijvangst was ook heel aardig om op de gevoelige plaat vast te kunnen leggen, maar het reewild dacht daar blijkbaar heel anders over. Ook de oudere bok ziet zijn heerlijke plekje aan de rand van het bosje, ingenomen door een haas en je ziet aan zijn gezicht, dat hij flink baalt. Al heb ik wel zo’n idee, dat als hij het echt zat wordt, het haas uit zijn leger zal verjagen, tenslotte is hij een stuk groter en kan hij met zijn voorpoten aardige klappen uitdelen.
De bok ‘Matador’ ziet zijn heerlijke plekje ingenomen door een haas – Foto: ©Louis Fraanje
‘Matador’
Zijn naam wordt dus ‘Matador’ en de verklaring van de naam wordt soms heel verschillend uitgelegd, maar het betekent in eerste instantie ‘stierenvechter’ en in de overdrachtelijke betekenis ‘hoge troefkaart in bepaalde kaartspelen’ en is in het Frans ontstaan. Daarnaast kan het ook ‘iemand met veel macht’ zijn of nog erger, ‘neerslaan, domineren, kwellen, verwonden’, de matador is degene die uiteindelijk de stier afmaakt.
Het is en blijft een indrukwekkende bok, deze zware 6-ender en daarom is de naam ‘Matador’ misschien zo gek nog niet en mocht hij binnenkort ‘Castor’ ontmoetten, want die zit ook vlak in de buurt, dan ben ik razend benieuwd, hoe dat gaat aflopen. Mede ook, omdat de bokken nu al vaak bezig zijn om hun territorium af te bakenen, door tegen boompjes en struiken te schuren.
De kleurrijke weerspiegeling in het ijs geeft het geheel een sprookjesachtig beeld – Foto: ©Louis Fraanje
Indrukwekkende afsluiting
De zon is inmiddels achter de horizon verdwenen en zet nog heel even het Rauwe Veld in een gouden gloed, die langzaam maar zeker al roder en roder wordt. De kleurrijke weerspiegeling in het ijs geeft het geheel een sprookjesachtig beeld. Het is en blijft een indrukwekkend schouwspel ter afsluiting van deze mooie middag, iets waar je nooit en te nimmer genoeg van krijgt. Als dan de schemering komt aangeslopen, vind ik het wel weer mooi geweest voor vandaag. Dus pak ik mijn biezen en keer huiswaarts, maar ik hoop binnenkort meer te weten over Castor en zijn nieuwe rivaal Matador!
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 7
____________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
