“Castor” en zijn nieuwe rivalen
Natuurlijk probeerde ik zodra de mogelijkheid zich voordeed, dat ik op een middag naar buiten kon en in het Rauwe Veld het reewild observeren. Dat de nieuwkomer best indruk gemaakt heeft en niet alleen op mij, maar ook op de rest van de reeën in het Rauwe Veld, bleek ook deze middag maar weer eens.
Achteraf gezien, was ik – om allerlei redenen – net te laat in het veld om de confrontatie van Castor en zijn nieuwe rivaal mee te kunnen maken. Wel zie ik nog net dat Castor er tussenuit knijpt, nagekeken door de 6-ender, dus moest er volgens mij een knokpartijtje tussen die twee hebben plaatsgevonden, dat kan haast niet anders.
Ultieme moment
Maar ik kon op dat ‘ultieme’ moment het landweggetje niet op, omdat daar net de boer met zijn grote trekker reed. Nou ja, hij moet ook zijn werk doen en dat heeft natuurlijk alle voorrang op mijn hobby-fotografie in zijn veld. Het reewild zelf, trekt zich helemaal niets aan van het gemanoeuvreer met de trekker, dat zijn ze zo langzamerhand wel gewend.
Heer en meester
Dus toen hij mij passeerde, stak hij heel vriendelijk z’n hand op en wenste mij succes met de reeën. Zo onderhand weet hij wel dat ik helemaal verknocht ben aan dit stukje natuur, bij hem achter de boerderij. Als hij verdwenen is, zie ik vanuit mijn ooghoeken dat de nieuwe 6-ender dreigend achter enkele jonge bokjes aanzit waaronder ook een gaffelbok en hen verjaagd. Blijkbaar voelt hij zich hier nu heer en meester, nadat hij Castor heeft weggestuurd.
Haantjesgedrag
Hij moet nu natuurlijk even de ‘macho’ uithangen en goed laten zien wie hier de baas is, dat noemen ze toch met een mooi woord ‘haantjesgedrag’ en bij sommige mannen zie je dat ook nog wel eens. Zelfs de jonge knopbokjes zit hij achterna, wat een wijsneus zeg, maar… zo werkt het in de natuur, ‘geen woorden, maar daden’ is het credo. Was het de vorige keer onrustig door het gerammel van de hazen, nu is het de dominante bok, die hier de boel op stelten zet. Het duurt dan ook even voordat de rust is weer gekeerd.
Consternatie
De gaffelbok zien we iets verderop, tussen twee jonge knopbokjes staan en daarnaast staat nog een geit te kijken, ze blijven ‘alert’ want je weet het maar nooit met zo’n bok in je midden. Voor mij is het natuurlijk genieten met al die ‘consternatie’ in de reeën-familie hier op steenworp afstand in het veld.
Rust zelve
Als dan de bok moegestreden, zich afzondert van de rest en een plekje uitzoekt om tot rust te komen, zie ik even later een reegeit naast hem verschijnen, die vlakbij de bok door de knieën gaat en ook rustig gaat zitten herkauwen. Aan niets is meer te merken, dat er kort tevoren nog gevochten werd. Ook de bok lijkt de rust zelve en sluit zo af en toe zelfs de ogen, ook de geit lijkt een beetje te soezenbollen, wat een vredig tafereel.
Blijven volgen
Terwijl ik zo even het stel zit te bewonderen is Castor ondertussen uit het beeld verdwenen, dus tuur ik de rand van het moeras af, of ik hem kan ontdekken. Het duurt niet lang of ik heb hem weer in beeld en vanaf dat moment zal ik hem met mijn camera blijven volgen, want ik wil nu dan toch eindelijk wel eens het ‘naadje’ van de kous weten!