Inleiding van Dashwood estate
Geheel onverwacht en blij verrast werden wij; mijn vriend Ben en ondergetekende, twee gepensioneerde Veluwse jachtopzichters uitgenodigd voor een kort verblijf van 17 t/m 21 juli 2016 op twee exclusieve estates (landgoederen) in Engeland. Die uitnodiging en tevens dat voorrecht werd door ons dankbaar aanvaard en koesteren dat ten volle. Op zondagmorgen waren wij met de bolide vroeg bij één van onze gastheren in België. Daar zijn wij met onze hele hebben en houwen aan bagage overgestapt in zijn auto en vervolgens met hem verder gereisd.
De reis voerde via de Eurotunnel bij Calais(Frankrijk) in 35 minuten met Le Schuttle (trein) onder het kanaal naar Dover(Engeland). Vervolgens reden wij aan de (“verkeerde”) linkerzijde van de rijbaan naar het “wereldberoemde” estate van de familie Dashwood, gelegen in het pittoreske dorpje West Wycombe, graafschap Buckinghamshire. Die bekendheid is het gevolg vanwege over de hele wereld uitgezonden televisieserie van “Downton Abbey” (2010-2015). Deze serie is -deels- op het Dashwood-estate opgenomen.
Het oude landhuis van Sir. Francis Dashwood gebouwd omstreeks 1750 in Paladiaanse- en Neo klassieke stijl – Foto: ©Ton Heekelaar
Historie
Dashwood (ongeveer 1658-1724) was een steenrijke koopman en werd in 1702 in de adelstand tot baronet (Baron) verheven. Hij kocht in 1698 de grond van West Wycombe Park, groot 5000 acre (ongeveer 2500 ha). Diens enige- en excentrieke zoon Sir. Francis (1708-1781) liet rond 1750 in Paladiaanse- en Neo-klassieke stijl het huidige grote landhuis bouwen. De ideeën hiervoor had hij op jonge leeftijd opgedaan tijdens een studiereis naar Italië en Egypte.
Die Sir. Francis hield van feesten en partijen en huldigde het principe: “Geniet van het leven, het duurt maar even”. Daarnaast had hij ook een sociale kant. Toen er vreselijke armoede heerste onder de vele keuterboertjes van West-Wycombe vanwege herhaaldelijk mislukte oogsten, met gevolg geen inkomsten, heeft hij in de 18e eeuw een werkverschaffingsplan bedacht. Deze bestond uit het uithakken(met de hand) van een reeds bestaande natuurlijke grot.
De oude St. Lawrence Church met goudkleurige bol is op grote afstand in de omgeving zichtbaar. Het familie Dashwood mausoleum is net -rechts- zichtbaar – Foto: ©Ton Heekelaar
Goudkleurige bol
De keiharde vuurstenen brokstukken werden als bouwmaterieel gebruikt voor diverse doeleinden. Zoals verharding voor het rechttrekken van een deel tot de thans bestaande weg Londen naar Oxford. De op de heuvel gelegen en in de 13e eeuw gebouwde St. Lawrence Church (kerk), vernoemd naar de heilige Sint Laurentius, werd ook in Egyptische stijl gerenoveerd. De torenspits werd in plaats van een haan of kruis, opgesierd met een grote goudkleurige bol. Dus is deze kerk thans nog steeds mijlenver in de omtrek zichtbaar.
Het imposante familie Dashwood Mausoleum gebouwd omstreeks 1765 – Foto: ©Ton Heekelaar
Bezienswaardigheid
Naast de kerk en kerkhof liet Sir. Francis in 1765 een groot zeskanten mausoleum bouwen. Speciaal gereserveerd voor de nabestaanden van de Dashwood Dynastie. Hiervoor gebruikte hij uiteraard ook de brokken vuursteen afkomstig uit de grot. Sir. Francis was dermate onder de indruk van de grot dat hij met een aantal vrienden aldaar geheimzinnige vergaderingen met de Hellfire Club (Hellevuur grot/club) hield.
Het imposante familie Dashwood Mausoleum aan de binnenzijde – Foto: ©Ton Heekelaar
Tempels en follys
Thans is deze grot een bezienswaardigheid en bekend in Engeland. Last but not least heeft de toenmalige excentrieke Sir.Francis Dashwood op het landgoed diverse paviljoens/kleine Griekse tempels en follys (aardigheid/verrassing) tot vermaak van zijn gasten laten bouwen.
Paviljoen tot verrassing en vermaak – Foto: ©Ton Heekelaar
